Onderwijs in Amerika: University

Zoals alle educatieve instellingen in de Verenigde Staten hebben de universiteiten in de Verenigde Staten een sterk gedecentraliseerd karakter. Dit houdt in dat niet de overheid, maar elke afzonderlijke staat en/of de universiteit zelf het bestuur waarneemt. De overheid kent in sommige gevallen wel subsidies toe aan een universiteit, maar beslist niet meer over het curriculum. Het grootste gedeelte van publieke universiteiten wordt beheerd door de staat of gemeente. Elke staat steunt minstens één staatsuniversiteit, maar in veel gevallen zijn dit er meer. Om de kwaliteit van het onderricht toch te kunnen onderhouden en garanderen, ondanks het ontbreken van een nationaal centraal bestuur, bestaan er zogenaamde ‘accreditation organizations’ (‘erkenningsorganisaties’) die onafhankelijk van de universiteit instaan voor de kwaliteit van de verstrekte diploma’s. Deze instellingen beoordelen de Amerikaanse universiteiten op diverse kwaliteiten, variërend van publicatiecijfers en universiteitsbibliotheken tot het aanbod van studies en gespecialiseerde professoren.

Het aanbod van studies kan per universiteit verschillen. Sommigen leggen de nadruk op studies als bedrijfskunde, rechten en economie, andere juist meer op de diverse kunstrichtingen. De meeste universiteiten kennen echter een zeer breed aanbod van studierichtingen. Het verschil tussen Community College en University is niet enkel gelegen in het niveau van de colleges, maar ook in de duur van de opleiding. Waar een student in het eerste geval na ongeveer twee jaar een diploma behaalt, duurt een bacheloropleiding aan de universiteit gemiddeld vier jaar. Na het afstuderen mag een student zich ‘Bachelor of Arts’ of ‘Bachelor of Science’ noemen, een systeem dat we in Nederland over hebben genomen.

Naast bacheloropleidingen, ook wel ‘undergraduate programs’ genoemd, bieden universiteiten ook masteropleidingen aan, ofwel ‘graduate programs’. Studenten kunnen hiermee diverse graden behalen, waaronder ‘Master of Arts’, ‘Master of Science’ en ‘Master of Business Administration’. Hierna kunnen afgestudeerden er nog voor kiezen hun doctoraal te behalen, waarbij lesgeven vaak een vast onderdeel is. Universiteiten zijn er primair op gericht onderzoek te verrichten op diverse vlakken en aangestelde universiteitsdocenten hebben daarom naast onderwijswerkzaamheden altijd te maken met een onderzoekscomponent.

Voor studenten die al bij aanvang van de studie weten dat ze niet de richting van onderzoek op willen, bieden enkele universiteiten ook beroepsscholen aan, waar meer nadruk ligt op de praktische kant. Voorbeelden hiervan zijn de school voor journalistiek, de medische school en de rechtsschool. Waar in Nederland vaak wordt gesproken van verschillende ‘faculteiten’, maken ze in de Verenigde Staten vaak het onderscheid tussen ‘colleges’, ofwel de academische onderdelen van een universiteit, en ‘schools’, ofwel de praktische onderdelen van een universiteit. Publieke universiteiten kennen een grote toestroom van studenten en eerstejaarsklassen bestaan dan meestal ook uit wel honderden studenten. Om al deze studenten te kunnen onderrichten, worden de colleges van de universiteiten dikwijls verzorgd door afgestudeerde bachelors. Voor privé-universiteiten geldt dat de klassen over het algemeen wat kleiner zijn, met rond de vijftig studenten per klas.

Zoals gesteld kennen de Verenigde Staten naast publieke universiteiten ook privé-universiteiten. Deze zijn in enkele gevallen niet gekoppeld aan een kerk, maar de meeste zijn wel onderdeel van een bepaalde kerkgemeenschap, variërend van het rooms-katholieke en Lutheraans geloof tot de mormoonse kerk. Voor privé-universiteiten wordt lesgeld betaald, net zoals voor de publieke universiteiten. Het lesgeld voor publieke universiteiten ligt echter wel beduidend lager, omdat deze vaak fondsen ontvangen van de overheid. Voor een publieke universiteit ligt het jaarlijkse lesgeld rond drie- tot vierduizend dollar, terwijl het lesgeld voor privéscholen op kan lopen tot tienduizend of zelfs twintigduizend per jaar. Het is vaak zo dat inwoners van de staat die een universiteit ondersteund minder lesgeld betalen dan studenten van buiten de staat.

Er bestaan ook enkele universiteiten waar helemaal geen lesgeld hoeft te worden betaald. Vijf instellingen worden geheel door de staat gesponsord, waartegenover staat dat afgestudeerden zich gedurende een bepaalde tijd verplicht aan het Amerikaanse leger verbinden. Er zijn ook universiteiten die gratis onderwijs aanbieden als onderdeel van hun filosofie, zoals het Berea College (Kentucky) en het Olin College (Massachutes). In andere gevallen kunnen studenten vaak wel studiebeurzen of toelages ontvangen om een deel, of soms zelfs het grootste deel van het lesgeld te compenseren.

Harvard University

Met de komst van de eerste kolonisten ontstonden ook de eerste onderwijsinstellingen. Deze werden in het begin voornamelijk door religieuze genootschappen opgericht om hier de ministers van de nieuwe koloniën te kunnen onderrichten. Als voorbeeld werden Britse universiteiten zoals Oxford University gebruikt om zowel de campusstructuur als het soort onderwijs te bepalen. De oudste universiteit van de Verenigde Staten is de Harvard University in Cambridge, Massachutes, welke is opgericht in 1636. Tegenwoordig geldt Harvard als een van de meest vooraanstaande universiteiten van de Verenigde Staten, met ongeveer tweeduizend professoren en hoogleraren en meer dan 21.000 studenten. De universiteit beschikt over ruim 2.000 hectare grond en een bibliotheek met meer dan 17.000.000 boektitels.

Harvard University bestaat uit elf academische hoofdafdelingen, waarvan tien verschillende faculteiten en het Institute for Advanced Study. Sinds 2007 investeert de privé-universiteit veel geld in financiële hulp voor studenten uit minder bedeelde gezinnen, die – wanneer het totale gezinsinkomen onder de vijfenzestigduizend dollar per jaar ligt – op deze manier gratis aan Harvard University kunnen komen studeren. Tot aan een inkomen van 150.000 betalen gezinnen overigens ook slechts tot aan tien procent van het totale lesgeld. Voor een vierjarig studieprogramma zonder studiebeurs of andere financiële hulp betaalt een student in totaal zesendertigduizend dollar, of tweeënvijftigduizend dollar wanneer ook de huur van de kamer en aan te schaffen spullen wordt meegerekend. Hoewel Harvard University een privé-universiteit is, geldt tegenwoordig ‘onderwijs voor iedereen’ als een belangrijk motto. Maar liefst meer dan zestig procent van alle studenten die studeren aan Harvard University, krijgen totale of gedeeltelijke financiële compensatie.

Veel van de aangestelde docenten komen vanuit de hele wereld en besteden naast het lesgeven veel tijd aan het verrichten van eigen onderzoeken, wat zich weer door vertaald naar de kwaliteit en diversiteit van de colleges. Het aantal leerlingen per klas ligt onder de veertig om ervoor te zorgen dat er genoeg ruimte is voor een op een tijd tussen de universitaire docent en de studenten. Het leven op de campus stimuleert tevens ook contact tussen faculteitsleden en studenten buiten lesuren. Van alle bachelor- en masterstudenten die op de diverse afdelingen educatie volgen, maar wanneer er wordt gesproken over ‘de Harvard student’ wordt er meestal verwezen naar de ruim zesduizend studenten die aan Harvard College studeren. Harvard University kent meer dan vierhonderd officiële studentenorganisaties, waaronder diverse sportclubs.

Eerstejaarsstudenten verblijven in een van de slaapzalen in de Harvard Yard en dineren gezamenlijk in de historische Annenberg eetzaal. Na hun propedeuse verhuizen de studenten naar een van de twaalf huizen op de campus, waar ze tot het voltooien van hun studie blijven wonen. Elk huis heeft een hoofdbewoner, een eigen eetzaal en diverse woonkamers. De huizen verschillen sterk onderling en kennen allemaal een eigen geschiedenis en tradities. Vaak vormen de bewoners eigen sportteams of theatergroepen. Nagenoeg alle studenten kiezen er voor de volledige vier jaar van hun studie op de campus te wonen, wat zorgt voor een hechte gemeenschap.

Yale University

In 1701 werd Yale College gesticht en in 1716 verhuisde de universiteit voorgoed naar New Haven, Connecticut. Het oprichten van de nieuwe universiteit was het plan van de Puriteinse ministers van Connecticut die het niet eens waren met de meer liberale theologie die Harvard University hanteerde. Het oorspronkelijke doel van het college was dus het onderrichten van toekomstige ministers, maar in honderd jaar tijd groeide het flink. In de negentiende en twintigste eeuw werden er diverse faculteiten aan het oorspronkelijke college toegevoegd die ervoor hebben gezorgd dat Yale zich tegenwoordig met recht een universiteit mag noemen.

Tegenwoordig heeft Yale University bijna vierduizend faculteitsleden en ongeveer vijftienduizend studenten. De universiteit beschikt over 340 hectare grond en een bibliotheek met bijna 13.000.000 boektitels. De privé-universiteit heeft verschillende afdelingen, waaronder de rechtsschool, kunstwetenschappen, muziek, milieustudies, verpleegkunde, drama en architectuur. De faculteitsleden komen uit alle windstreken en zijn allemaal erg internationaal georiënteerd. Ook het curriculum van Yale University spitst zich steeds meer toe op internationale gerichte colleges binnen alle faculteiten.

Net als Harvard University hanteert Yale het Britse ‘huizensysteem’ voor alle bachelor studenten. Door de grote groep studenten op te delen in twaalf verschillende gemeenschappen, wordt zo een intieme leeromgeving aangeboden die toch over alle voordelen van een grote universiteit bezit. Elke campus heeft een eigen grote tuin en wordt omgeven door een klein ‘stadje’ waar de studenten de mogelijkheid hebben tot eten, uitgaan en studeren. Per campus is er een hoofd en een decaan aanwezig en er wonen ook diverse faculteitsleden op het terrein. Verder beschikt elke afzonderlijke campus over een eigen eetzaal, bibliotheek en collegezalen. In totaal kent Yale University meer dan 260 verschillende gebouwen, elk met een eigen architecturale stijl variërend van Victoriaans tot modern. De campus van Yale University staat om deze rede dan ook bekend als een van de mooiste ter wereld.

Princeton University

Ook Princeton University (Princeton, New Jersey) geldt als een van de oudste universiteiten van de Verenigde Staten, opgericht in 1746. De universiteit biedt studies aan op het gebied van geesteswetenschappen, sociale wetenschappen en natuurwetenschappen. Rechten, medicijnen en bedrijfskunde zijn geen onderdeel van het curriculum van de universiteit. Met minder dan tienduizend studenten is het een kleiner instituut dan bijvoorbeeld Harvard University of Yale University. Het grondgebied van Princeton University beslaat echter alsnog ruim tweeduizend hectare en er wonen in totaal ongeveer dertigduizend mensen, waaronder ook faculteitsleden en internationale onderzoekers. Ook Princeton University kent tegenwoordig een uitgebreid financieel steunprogramma om studenten uit minder bedeelde gezinnen aan de universiteit te kunnen laten studeren.

De campus van Princeton University is opgedeeld in twee ‘gemeentes’, Borough of Princeton en Princeton Township. Beide campussen liggen op ongeveer een uur rijden vanaf New York, wat Princeton een gewilde universiteit maakt. Met de ‘Dinky’, een shuttletrein, staan studenten zo in de stad en de universiteit subsidieert in veel gevallen de deelname aan concerten, theaterstukken en sportevenementen. Op de universiteitscampus zelf liggen ook alle mogelijke faciliteiten al binnen handbereik, waaronder parken, restaurants, diverse winkels en bioscopen. Het McCarter Theatre Center geldt bovendien als een van de beste regionale theaters.

Stanford University

Stanford University, gelegen in Stanford, Californië, opende zijn deuren in 1891. De universiteit omvat een indrukwekkend grondgebied van ruim drieduizend hectare grond en biedt diverse studierichtingen aan met nadruk op computertechnologie, wiskunde, natuurwetenschap en sociale wetenschap. De universiteit heeft ongeveer vijftienduizend studenten en tweeduizend faculteitsleden. Stanford University geldt als een van de meest vooraanstaande universiteiten ter wereld, met het grootste aantal gewonnen Turing Awards en meer dan vijftig Nobel Prijzen op zijn naam.

Stanford University is opgedeeld in zeven afzonderlijke scholen, waaronder geesteswetenschappen, bedrijfskunde, rechten en medicijnen. Bij de oprichting van de universiteit kende de campus twee verschillende studentenonderkomens, de Encina Hall voor de mannelijke studenten en de Roble Hall voor vrouwelijke studenten. Tegenwoordig wonen er enkel in de historische Roble Hall nog studenten waarbij mannen en vrouwen door elkaar leven en er zijn ondertussen een hoop nieuwe onderkomens bijgebouwd. De soorten woonruimtes die op de campus te vinden zijn, zijn heel divers, van appartementen en suites tot meer traditionele studentenhuizen. Ruim zesennegentig procent van de studenten verblijft zijn hele studieperiode op de universiteitscampus. Elke eerstejaars student heeft vanaf zijn intrede op de universiteit recht op minstens vier jaar woonruimte. Stanford University kent zeventien broederschappen en dertien zusterschappen waar ongeveer vijfentwintig procent van alle studenten deel van vormen. Veel van de overige studenten vormen weer deel van een van de vele sportteams van de universiteit.