Creek

Creek volk Creek zijn een inheemse bevolkingsgroep. Hun naam is een afkorting van ‘Ocheese Creek’-Indians en werd bedacht door de Engelsen omdat deze volkeren naast diverse rivieren leefde. Door de jaren heen werd de naam 'Creek' gebruikt voor alle groepen die zich aan hadden gesloten bij de confederatie, zij spreken voornamelijk dezelfde taal: Muscogee. De Creek deelden dezelfde ceremonies en hun dorpen zagen er ongeveer hetzelfde uit. De geschiedenis van de Creek-indianen is – net als bij andere inheemse volkeren – bewogen en pijnlijk. Door een gedwongen landinwaartse migratie leven de meeste Creek tegenwoordig in Oklahoma.

Geschiedenis

Vereniging

Met hun komst uit Spanje, Engeland en Frankrijk brachten kolonisten heel wat gevaarlijke infectieziektes mee. Inheemse Amerikaanse volken waren hier vaak niet tegen bestand. Zo ook de leden van de oorspronkelijke Mississippi-cultuur. Men neemt aan dat wie overleefde, zich verenigde tot de Creek Confederatie. Als bondgenootschap zouden zij sterker staan tegen grotere indianengroepen uit het noorden. Hoewel elk volk in de confederatie oorspronkelijk een eigen taal en gebruiken kende, werd er langzaam maar zeker een overeenkomstige taal ontwikkeld die de individuele volken met elkaar verenigde: het Muscogee.

Upper en Lower Creek

Halverwege de zestiende eeuw leefden de Creek samen in vreedzame dorpen in bijna heel Georgia. Hun uitgestrekte grond werd echter steeds verder ingeperkt door de Cherokee en blanke kolonisten. De geschiedenis van de Creek zoals wij die kennen is er daarom een van conflicten en bloedvergieten. Na de slagen in de ‘Slaughter Gap’, Lumpkin County en Cherokee County verloren de Creek grote stukken grond en trokken zij richting Alabama. Door raakte migratie het Creek-volk opgedeeld in de Upper en de Lower Creek.

Amerikaanse Revolutie

Tijdens de Amerikaanse Revolutie wilden de Creek neutraal blijven, wat lukte tot november 1783. Grond van de Creek tussen de Tugalo- en Apalchee-rivier werd verdeeld en de relatie tussen de staat Georgia en de Creek verslechterde. Op 2 april 1786 verklaarden de Creek de oorlog aan Georgia; ze voerden verschillende aanvallen uit op de kolonisten die 'hun' land hadden ingepikt. Twee grote vredespogingen konden het tij niet keren. Eind augustus 1813 vond een grote slag plaats bij Fort Mims. Aan de monding van de Alabama-rivier gingen de Creek de kolonisten te lijf. Dankzij hun overtal begon de strijd voorspoedig, maar zodra de bloedige details over de aanval de staten Georgia en Tennessee bereikten, begon het tij te keren. Vijfduizend vrijwilligers uit de staten trokken naar het conflictgebied om de strijd tegen de indianen te steunen. De ‘Red Sticks’ werden verslagen en de Creek werden gedwongen om een derde van haar inmiddels toch al beperkte land af te staan. Nog altijd waren de blanke overheersers echter niet tevreden.

Slag om Fort Mims

Treaty of Indian Springs

Tijdens de verkiezingen tussen 1820 en 1823 gingen de blanken de Creek steeds meer als een probleem zien dat ze liever kwijt dan rijk waren. In de Treaty of Indian Springs uit 1825 werd daarom bepaald dat al het land van de Lower Creek in Georgia voortaan bezit van de staat was. Het verdrag was met veel corruptie en gesjoemel tot stand gekomen onder het motto ‘De indianen zijn het niet eens waard om oorlog tegen te voeren’. Ondanks protesten van Menawa waren rond 1827 waren alle Creek-volken uit Georgia verdreven.

Creek Menawa

Bijzonderheden

De Creek-indianen ontwikkelden een bijzonder systeem om belangrijke gebeurtenissen uit de geschiedenis vast te leggen. Door het rangschikken van touwen met schelpen legden schreven zij hun vroege geschiedenis.

Cultuur

Dorpen

De Creek leefden in grote, permanente dorpen ('italwa') met smallere, omringende dorpjes. De dorpen waren gevestigd rond een centraal plein ('pascova') dat werd gebruikt voor (religieuze) rituelen. Men leefde in traditionele hutten met houten dakspanten of gras. De dorpen waren goed beschermd door omheiningen en werden omringd door vee en landbouwgrond met bijvoorbeeld maïs of aardappelen. De Creek leefden vooral van noten, fruit en vis uit de vele beken en rivieren die hun land omringden. De Creek waren vaardige bouwvakkers, ambachtsmannen en boeren die veel wisten van kruiden, medicijnen en het behoud van natuurlijke bronnen. Elk dorp werd geregeerd door een 'Mico' en zijn assistent die sprak namens de dorpsleider. Ook was er een raad van oudsten. Omdat de beslissingen van het dorpsbestuur niet verplicht waren voor dorpelingen die dat niet wilden, waren burgerruzies zeldzaam. Men kende geen privébezit van stukken grond, maar wel van gewassen. Elke eigenaar daarvan was echter verplicht om een zeker deel te reserveren voor publiek gebruik.

Wanneer een Creekdorp de grens van 400 tot 600 inwoners had bereikt, werd het opgesplitst. De helft van de bevolking verhuisde dan naar een nieuwe, nabijgelegen locatie. Hier werd opnieuw een ceremonieplein aangelegd en werden nieuwe woningen gebouwd. Er bleef altijd een moeder-dochterrelatie bestaan met het oorspronkelijke dorp, waardoor de confederatie steeds groter en hechter werd.

De Creek stonden bij de Europese ontdekkingsreizigers bekend om hun lengte, hun trotse voorkomen en hun liefde voor sieraden. Ze droegen kleding gemaakt van geweven, plantaardige materialen zoals boomschors, gras of riet in de zomer en dierenhuiden of bont in de winter.

Creek dorpen

Ceremonies

Enkele dorpen werden gereserveerd voor oorlogsceremonies, anderen juist voor vredesvieringen. De oorlogen vonden meestal plaats tussen indianenvolkeren. Zij probeerden meestal niet elkaars land te veroveren, maar wilden simpelweg bewijzen wie het sterkst en dapperst was. De historische Creek vierden regelmatig de Green Corn Ceremonie. Dit festival was bedoeld om sociale banden opnieuw aan te halen en gold als een generaal pardon voor misdadigers – behalve voor moordenaars. Tijdens het festival werd de Stomp Dance gedanst, die een meditatief en medicinaal effect zou hebben.

Hedendaagse Creek

Drie volken

De Creek-natie bestaat nog altijd. Bij een volkstelling in 1990 waren er meer dan 45.000 Creek, van wie de meesten in Oklahoma leefden. Het hoofdkwartier van de federaal erkende natie bevindt zich in Okmulgee, Oklahoma. Er zijn drie grote volken: Alabama-Quassarte, Kialegee en Thlopthlocco. Ieder volk heeft een eigen leider. Verder zijn er in Texas, Florida, Alabama en Georgia nog diverse kleinere volken, zowel erkend als niet-erkend. Het is daarom lastig om een concreet bevolkingscijfer van recenter datum te vinden. De Creek-cultuur is in de loop der eeuwen aangepast door Spaanse, Franse en Engelse invloeden en moderniteiten zoals verbeterde landbouwtechnieken. Toch worden enkele eeuwenoude tradities nog altijd in stand gehouden, zoals de Stomp Dance tijdens de Green Corn Ceremonie.

Bezienswaardigheden

In het Great Smoky Mountains National Park kun je de Indian Creek Trail (2,6 km) volgen om de Indian Creek Falls en de Toms Branch Falls te bezoeken. De Indian Creek Falls kom je al gauw tegen, voor de volgende watervallen moet je nog een stukje doorlopen. De rondwandeling duurt één à twee uur. Wil je meer weten over de indianen die meer dan 100 eeuwen in het zuidoosten van Georgia hebben gewoond? Bezoek dan het Funk Heritage Center op de campus van het Reinhardt College in Waleka. Hier wordt een combinatie gemaakt tussen kunst, kunstvoorwerpen en historische tentoonstellingen om een beeld te schetsen van de inheemse culturen die hier jarenlang woonden.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan