Chumash

De Chumash zijn een van de oudste inheemse volken van Noord-Amerika.Van oudsher leefden de Chumash in grote hutten in Californië. Grotten werden gebruikt voor religieuze ceremonies. Rotsschilderingen zijn daarvan het bewijs. Met de komst van de eerste Spaanse kolonisten dunde het volk flink uit en wordt het gedwongen in reservaten te gaan wonen. Naar schatting bestaan er tegenwoordig ongeveer vijfduizend Chumash. Een deel daarvan leeft in het Santa Ynez-reservaat in Santa Barbara County.

Hedendaagse Chumash

Santa Ynez

Veel hedendaagse Chumash hebben geen eigen land. Het Santa Ynez-reservaat dat in 1901 werd opgericht, is daarop een uitzondering. De inwoners van dit reservaat zijn Chumash die lid zijn van de Santa Ynez Band, het enige Chumash-volk dat door de Amerikaanse overheid officieel wordt erkend. Sommige leden wonen in het reservaat zelf, anderen leven in omringende stadjes. Het reservaat telt ongeveer 249 inwoners. De Chumash bezit het Chumash Casino Resort en probeert met de opbrengsten van het casino en hotel hun cultuur in stand te houden en anderen erover te leren. Ongeveer twintig kilometer van Santa Barbara is het Chumash Painted Caves Historic Park te vinden. De kleurrijk beschilderde grotten liggen langs de Painted Cave Road, een slingerend weggetje dat de Santa Ynez-bergen inloopt.

Geschiedenis

Intellectuelen

De Chumash gelden eeuwenlang als een hoogst intellectueel volk. Ze bevolken een gebied in Californië van ruim tienduizend vierkante kilometer dat van Malibu tot Paso Robles loopt. Ook de Channel Islands en het land dat inwaarts tot de San Joaquin-vallei loopt behoren tot Chumash-gebied. Santa Barbara geldt als het middelpunt van hun grondgebied, de Mount Pinos als het heilige middelpunt van hun geloof en de Cuddy-vallei in de buurt van deze berg vormt samen met de Frazier Mountain het centrum van het universum. Leden van de Chumash hebben een grote eerbied voor de natuur en leven in harmonie met hun omgeving.

Europese ziektes

In 1769 betreedt een Spaande expeditie onder leiding van Gaspar de Portola voor het eerst het leefgebied van de Chumash. Kort daarna worden er vijf missiehuizen gebouwd. Zoals veel leden van andere inheemse volkeren, eindigen ook veel Chumash in een van deze huizen om er te werken en te leren over het christelijke geloof. Ze komen daardoor in aanmerking met diverse Europese ziektes en doordat ze hier niet immuun tegen zijn overlijden er veel. Van de ruim 22.000 Chumash van voor de Spaanse kolonisatie worden er in 1831 nog maar 2.788 geregistreerde leden geteld.

Landverlies

Grote stukken land die altijd tot de inheemse volken toebehoorden, worden in de negentiende eeuw opnieuw verdeeld. Het huidige Santa Barbara ontstaat doordat gepensioneerde Spaanse militairen stukjes grond krijgen toegekend. Met de secularisatie van de missiehuizen in 1834, waarbij het bijbehorende grondgebied in handen van de staat (toen Mexico) komt te vallen, worden stukken grond aan Spaanse families geschonken die trouw zijn aan de Mexicaanse overheid. Resterende delen land worden opgekocht door welvarende landeigenaren. Hoewel de Mexicaanse overheid na de secularisatie heeft beloofd stukken land aan de Chumash terug te geven, gebeurt dit niet. Van het oorspronkelijke leefgebied is niet veel over en leden zijn haast gedwongen op te gaan in de nieuwe manier van leven.

Ondertussen groeit Santa Barbara uit tot een weldadige stad die in trek is bij rijke Amerikanen. Rond 1880 staat het voormalig Chumash-gebied bekend als een belangrijk land- en tuinbouwcentrum. De overgebleven Chumash vinden vooral in deze sectoren een baan.

Cultuur

Jagen, verzamelen en kano's bouwen

De Chumash leven voor de komst van de Europese kolonisten van de jacht en visvangst en het verzamelen van noten en bessen. Als een van de weinige inheemse volkeren in Californië is de Chumash zeer bekwaam in het bouwen van kano’s, welke ze onder andere gebruiken om naar de Channel Islands te reizen. Het is onduidelijk of deze soort kano een inheemse uitvinding is, of een resultaat van en bezoek van Polynesiërs aan de Chumash rond het jaar 400. De Chumash-indianen zijn zich zeer bewust van het feit dat ze in grote mate afhankelijk zijn van de natuur om hen heen. Heilige ceremonies luiden daarom elk seizoen in. Vooral de herfstoogst en de winteropslag worden uitbundig gevierd. In de winter wordt de zon, die de Chumash als hun vader zien, dagen achter elkaar geëerd.

Onderhandelen en dorpen

De Chumash zijn bedrijvige handelaren met een eigen betaalsysteem met kralen en schelpen als ruilmiddel. Er bestaan theorieën die stellen dat de naam ‘Chumash’ naar deze ruilmiddelen verwijst en ‘kralenmakers’ of ‘schelpenmensen’ betekent. Onder andere kruiden, manden, gereedschap en kunstvoorwerpen worden verhandeld onder Chumash-indianen maar ook met andere inheemse volken.

Van origine kennen de dorpen van de Chumash een tijdelijk bestaan. De cultuur van de Chumash ontwikkelt zich echter steeds verder. Met de uitvinding van vlechtwerk (en daarmee opslagplaatsen voor de oogst) en stenen kookgerei krijgen de Chumash-dorpen een steeds meer permanent karakter. Het volk leeft in grote, koepelvormige hutten die worden gebouwd van takken van de wilg. Om de huizen te verstevigen worden er walvisbotten gebruikt en de daken bestaan uit matten van tule. Rieten matten verdelen de enorme hutten van binnen in verschillende vertrekken. Er kunnen maar liefst vijftig mensen in een huis wonen.

Samenleving

Binnen de Chumash-gemeenschap bestaan er verschillende klassen. Zo zijn er simpele werklieden die voornamelijk het zware werk op het land verrichten, gespecialiseerde ambachtslieden, opperhoofden en priesters. Er bestaat geen groot sociaal verschil tussen mannen en vrouwen, ook een vrouw kan de positie van hoofd of priester innemen. Vaak is een hoofd verantwoordelijk voor meerdere dorpen. Bij het overlijden van een hoofd is het meestal de zoon of dochter die zijn of haar taken overneemt.

Elk dorp heeft zijn eigen astroloog, die met grote precisie de hemel in kaart brengt. De sterren gelden als een belangrijke gids en sterrenbeelden helpen de astrologen hun medebewoners het juiste advies te geven. Grotten die gevonden worden in de heuvels langs de kustlijn bieden een omgeving voor het uitoefenen van de religieuze ceremonies. Ook nu nog zijn de kleurrijke bewijzen hiervan te vinden in dergelijke (reeds beschermde) grotten, in de vorm van rode, oranje en gele tekeningen. De Chumash-indianen hangen het sjamanisme aan, een natuurreligie die sterk verbonden is met de wereld van geesten. In de rotstekeningen staan vaak dieren centraal, die een levendig aanzicht krijgen door een speciale tekentechniek met grote en kleine puntjes.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan