Cherokee

Cherokee volk De naam Cherokee is afkomstig uit de taal van de Creek-indianen en betekent ‘mensen met een andere spraak’. De Cherokee noemen zichzelf vaak Keetowah of Tsalagi. Ook worden ze ‘A Ni Yun Wi Yah’ genoemd, wat ‘principiële mensen’ of ‘mensen van god’ betekent. Tegenwoordig zijn er nog ongeveer 260.000 Cherokee, zij leven voornamelijk in de Amerikaanse staten Oklahoma en North Carolina.

Bezienswaardigheden

Erfgoed

Om meer te leren over deze inheemse bevolkingsgroep, kun je een aantal plaatsen bezoeken:

  • Cherokee: In deze plaats in North Carolina is het Museum of the Cherokee Indian. Hier wordt de 11.000 jaar oude geschiedenis van de Cherokee levendig uit de doeken gedaan. Via onder meer interactieve video's krijg je een kijkje in het leven van deze inventieve bevolkingsgroep. Het museum is zeven dagen per week geopend vanaf 09:00.
  • Oconaluftee Indian Village: Met het betreden van dit dorp in Cherokee, North Carolina verlaat je de eenentwintigste eeuw. Een cultureel expert is je gids in deze reis door de tijd. Je leert op een leuke manier van alles over de levenswijze en geschiedenis van de Cherokee. Je wandelt over kronkelende paden, langs traditionele woningen, werkplekken en plaatsen voor (heilige) rituelen. Tussen de wuivende eiken en platanen kun je getuige zijn van een culturele dans. Praat eens met Cherokee die werken aan kano's, manden, pannen, maskers of sieraden. Ontdek hoe het dorp zich voorbereid op een oorlog en bekijk een blaaspijp-demonstratie.
  • Unto These Hills: In Cherokee wordt in het hoogseizoen (eind mei - augustus) het toneelstuk Unto These Hills opgevoerd in een openluchttheater. De spectaculaire show vertelt het verhaal van de Cherokee. Je leert over de hartverscheurende Trail of Tears en over hoe de Cherokee hun plekje in de wereld wisten te heroveren.
Museum of the Cherokee Indian

Geschiedenis

Oorsprong en kolonisatie

De Cherokee leefden oorspronkelijk in het zuidoosten en het midden van de Verenigde Staten. Ze hadden controle over een gigantisch gebied dat zich kilometers lang uitstrekte over de staten Tennessee, North en South Carolina en Georgia. Voornamelijk de Appalachen tussen Tennessee en de Carolina’s waren een belangrijke thuisbasis voor de Cherokee. Na de komst van de Europeanen en ontluikende kolonisatie van hun grondgebied, besloten de Cherokee een alliantie te vormen met de Britten in handel en militaire zaken. Tijdens de Franse en Indiaanse oorlogen tussen 1754 en 1763 kozen ze de kant van de Britten tegen de Fransen, die in die tijd een verbond hadden gesloten met sommige leden van de Iroquois, een vijand van de Cherokee. Tegen 1759 keerden de Britten zich echter ook tegen de Cherokee. Door de zogenaamde tactiek van de verschroeide aarde hongerden de Britten langzamerhand de Cherokee-dorpen uit. In 1773 waren de Cherokee – net als de Creek – hierdoor gedwongen om een deel van hun land in Georgia te verkopen door het verdrag van Augusta.

Verdragen en verdrijving

In 1757 werden de Cherokee met het verdrag van Sycamore Shoals overgehaald om een deel van hun land in Kentucky te verkopen aan de Transylvania Land Company. Toen de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog uitbrak gaf de Transylvania Land Company aan loyaal te zijn aan de Amerikaanse revolutionairen. De Cherokee dachten echter dat de Britten beter zouden zijn in het stellen van landsgrenzen en besloten hen te steunen. Zevenhonderd Cherokee onder leiding van hoofdman ‘Dragging Canoe’ vielen, ondanks pogingen van de Britten om hen tegen te houden, in 1776 de forten Eaton Station en Watauga in het huidige North Carolina aan. Ondanks dat beide aanvallen niet succesvol waren, zouden de Cherokee – net als de Creek en de Choctaw – veel vaker grensstadjes aanvallen. Uiteraard werd er stevig teruggevochten, wat de Cherokee duur kwam te staan. De macht van de Cherokee werd gebroken; hun dorpen en oogsten werden vernield en hun krijgers raakten verspreid over het gebied. Ze vroegen om vrede. Om dit te bewerkstelligen moesten ze echter door twee verdragen enorme stukken land afstaan in North en South Carolina. Tot 1780 heerste er vrede. Toen de Amerikaanse troepen echter wegtrokken om de Britten elders te bevechten, laaiden de plunderingen van de Cherokee weer op. Na een strafexpeditie van kolonel Arthur Campbell en kolonel John Servier werden de Cherokee wederom gedwongen om land af te staan.

Na 1800

Toen er goud werd ontdekt op grondgebied van de Cherokee in Georgia werd steeds meer gebied ingenomen. Met het verdrag van New Echota, dat slechts door een minderheid van de Cherokee getekend werd, werd al het land ten oosten van de Mississippi voor slechts vijf miljoen dollar verkocht aan de Amerikaanse overheid. Vele leden waren het niet met de beslissing eens en stapten naar de rechter. Deze oordeelde dat de staat Georgia geen rechten had op het land en stelde de Cherokee in hun gelijk. Ambtenaren in Georgia negeerden de uitspraak echter. Ondanks dat president Andrew Jackson de wet niet wilde uitvaardigen, keurde het Congres in 1830 de Indian Removal Act goed. Als gevolg hiervan trokken 7.000 manschappen onder leiding van generaal Winfield Scott door Cherokee-land om de indianen van hun grondgebied te verwijderen. 15.000 Cherokee werden gevangengenomen en hun dorpen geplunderd en verbrand. In groepen van ongeveer 1.000 werden de Cherokee vervolgens gedwongen naar het westen te trekken. Deze tocht vond plaats in de winter van 1838-1839 en werd berucht als de ‘Trail of Tears’. Er was niet genoeg voedsel, onderdak of kleding en het slechte weer droeg er mede aan bij dat 4.000 Cherokee overleden tijdens de tocht. Tijdens de tocht wisten een paar honderd Cherokee te ontsnappen naar de bergen van North Carolina. Uiteindelijk kwamen de meeste Cherokee aan in hun nieuwe thuisland Oklahoma. Ze voegden zich hier bij de Creek, Seminole, Chickasaw en Choctaw die rond dezelfde periode van hun grondgebied waren verwijderd. Bijna 75 jaar lang leefden ze daar op toegewezen grond naast elkaar met een overheid die gemodelleerd was naar die van de Verenigde Staten.

Trail of Tears Cherokee

Cultuur

Clans

De Cherokee-gemeenschap is traditioneel ingedeeld in clans. Ze leven in twee verschillende regio’s in de Verenigde Staten. De oostelijke Cherokee leven in North Carolina en Tennessee en noemen zichzelf ‘Ani Yun Wiya’ (de echte mensen), waarschijnlijk omdat dit gebied hun vroegere thuisland was. De westelijke Cherokee leven in Oklahoma waar ze na de ‘Trail of tears’ terecht zijn gekomen. Zij hebben een oranje vlag met hun teken de ANNIN, een zevenpuntige ster. De ster verwijst naar de zeven traditionele Cherokee-clans , die overigens nog steeds bestaan. De clans hebben bijzondere namen: Anigatogewi (‘Wilde Aardappel Clan’), Anigilolahi (‘Lange Haren Clan’), Anikawi (‘Hert Clan’), Anitsiskwa (‘Vogel Clan’), Anisahoni (‘Blauwe Hulst Clan’), Aniwodi (‘Rode Verf Clan’) en Aniwaya (‘Wolf Clan’). Elke clan heeft zijn eigen kleur en hout. De Aniwaki-kleur is bijvoorbeeld bruin en hun hout is eik.

vlag Westelijke Cheroke

Vrededorpen en oorlogsdorpen

De Cherokee-natie bestond uit symbolische vrededorpen (witte dorpen) en oorlogsdorpen (rode dorpen). Witte dorpen hadden een vredeshoofdman en rode dorpen een oorlogshoofdman. In de rode dorpen werden oorlogsceremonies uitgevoerd, terwijl de witte dorpen een veilige haven waren voor misdadigers. De Cherokee pasten zich na 1800 snel aan het Amerikaanse leven aan. Ze vormden zelfs een overheid naar Amerikaans republikeins model en werden beschouwd als een van de vijf geciviliseerde 'bands', waartoe ook de Chickasaw, Choctaw, Creek en Seminole gerekend werden.

Familie

Afstamming volgt bij de Cherokee de lijn van de moeder. De oorspronkelijke Cherokee-overheid concentreerde zich voornamelijk op verwantschap van individuen. Hoofdmannen hadden slechts een beperkte autoriteit, wat tot grote problemen leidde met de Europese kolonisten. Zij gingen er namelijk vanuit dat de afspraken met één Cherokee-hoofdman voor de gehele gemeenschap gold, terwijl dit lang niet altijd het geval was.

Levenswijze

In de zestiende eeuw bezaten de Cherokee verschillende werktuigen van steen, zoals messen, bijlen (tomahawk) en beitels. De Cherokee maakten manden en aardewerk en verbouwden bijvoorbeeld maïs, bonen en zonnebloemen. Ook de jacht was belangrijk: zo joegen de Cherokee op beren, herten en elanden voor vlees en materiaal voor kleding. De vrouwen verzamelden noten. De Cherokee leefden voor 1700 in hutten van modder, klei, takken en rivierriet. Later leefden ze in hutten met een deur en een rookgat in het berkenhouten dak. Een typisch Cherokee-dorp had tussen de dertig en zestig huizen. Daarnaast was er een gemeentehuis waar bijeenkomsten werden gehouden en heilig vuur werd gebrand.

Na 1800 pasten de Cherokee zich aan aan de koloniale manieren van leven. Ze bouwden woningen in de stijl van de kolonisten en gingen op Europese manier landbouw bedrijven. In 1821 ontwikkelde de Cherokee Sequoyah een schrijfsysteem waarbij ieder symbool een lettergreep weergeeft. Dit systeem was zo succesvol dat bijna alle Cherokee leerden lezen en schrijven. Zo werd 'Tslagi' de eerste indiaanse taal op schrift. Dat leidde t ot een geschreven grondwet en diverse literaire werken. In 1828 werd de Cherokee Phoenix als de eerste indiaanse krant opgericht. De Cherokee deden ook aan sport. Zo is de Amerikaanse sport lacrosse een uitvinding van de Cherokee, Chickasaw en Creek.

Sequoyah schrift Tslagi

Hedendaagse Cherokee

Aantal

Tegenwoordig zijn er nog ongeveer 260.000 Cherokee over. Zij leven voornamelijk in Oklahoma en North Carolina. In het oorspronkelijke geloof van de Cherokee zijn de nummers zeven en vier belangrijk. Beide getallen spelen een rol in oude tradities en rituelen. De vier staat voor de windrichtingen; de Cherokee geloven dat deze een connectie hebben met kleuren. Zo symboliseert de kleur rood het oosten en daarmee overwinning en macht en staat zwart voor het westen en de dood. Het getal zeven is belangrijk omdat zeven ceremonies samen de traditionele religieuze cyclus vormen. Ook staat het nummer zeven voor puurheid en heiligheid. Sommige dieren en planten, zoals de pijnboom, ceder en de uil en de poema zijn heilig voor de Cherokee. Ook rivieren en kreken zijn heilig en dien(d)en vaak als locatie om rituelen uit te voeren. Er werden jaarlijks verschillende festivals gehouden om het planten en oogsten van maïs te vieren. Cherokee verfden hierbij hun gezichten wit om geluk te symboliseren. Drums en ratels begeleidden de festiviteiten.

Vlaggen

De Cherokee hebben twee vlaggen. Een witte vlag met zeven rode sterren is de vredesvlag. De rode ster staat voor vrede en succes en de witte achtergrond staat voor vrede en geluk. De zeven punten van elke ster staan voor de zeven Cherokee-clans. De sterren zijn gearrangeerd in de vorm van het sterrenbeeld de grote beer, ‘Yonegwa’ genoemd. De vredesvlag zou gedragen zijn door de Cherokee tijdens de ‘Trail of Tears’. Tegenwoordig wordt de vlag gebruikt tijdens hun nationale vakantiedag op 7 september. Voor de ‘Trail of Tears’ hadden de Cherokee ook nog een oorlogsvlag met een rode achtergrond en witte sterren.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan