1988: Brand in Yellowstone

Yellowstone National Park geldt sinds 1872 als een officieel nationaal park en is daarmee het eerste en oudste nationale park ter wereld. Het grootste gedeelte van het park dat in totaal meer dan 850.000 hectare beslaat, ligt in Wyoming. Kleinere delen liggen in Idaho en Montana. Meer dan tachtig procent van het park bestaat uit bossen, afgewisseld door vulkanische steenplateaus en bergen. In het park komen regelmatig bosbranden voor. In 1968 erkent de National Park Service dat dit een essentieel onderdeel is van een ecosysteem. Om die reden ontwerpt ze een ‘natuurlijke brand’-beleid. Dit houdt in dat men een natuurlijk ontstane brand gecontroleerd zijn gang moet laten gaan. Branden die niet door natuurlijk oorzaken zijn ontstaan, bijvoorbeeld door een kampvuur of brandende sigaret, moeten wel worden geblust, evenals natuurlijke branden die bedreigde diersoorten, mensen of menselijke eigendommen in gevaar brengen.

Elk jaar breken er kleine branden uit in het nationale park. In de bijna twintig jaar na de instelling van het bosbrandbeleid zijn dit er ruim tweehonderd. Alle branden doven op natuurlijke wijze en het beleid wordt gezien als een succes. Er is in 1988 dan ook geen reden om aan te nemen dat het dat jaar anders zou gaan. Het bosbrandseizoen van 1988 begint in juli met een blikseminslag die een groepje naaldbomen in lichterlaaie zet. Het bestuur van het park is in eerste instantie weinig ongerust. Er wordt aangenomen dat een zomerregen de brand binnen de perken zal houden. De maand juli blijkt echter een van de droogste en winderigste maanden sinds het ontstaan van het nationale park te zijn. De droge bossen zijn een daarmee een goede brandstof voor woekerend vuur.

Na enkele weken concludeert het parkbeheer dat er veel meer branden ontstaan dan normaal en dat de branden bovendien langer doorgaan. Op het moment dat men besluit in te grijpen is het eigenlijk al te laat; de branden verspreiden zich snel en zijn niet meer onder controle te houden. Bijna 25.000 brandweermannen uit het hele land helpen bij pogingen de brand te blussen. Ook het leger zet militairen in om te assisteren. Er worden meer dan honderd brandweerwagens en honderd blusvliegtuigen ingezet, die samen ongeveer 45 miljoen liter bluswater op het vuur gooien. De reddingsactie kost 140 miljoen dollar en loopt uiteindelijk op niets uit. Ondanks de inspanningen van de honderden brandweermannen lukt het niet om de uitslaande branden tegen te houden.

In augustus en september zijn de diverse branden nog steeds niet onder controle. Mensen die aan de rand van het park wonen vrezen voor hun eigendommen. Ondertussen is mede door de aandacht van de media het brandbeleid van het nationale park onderwerp van discussie, zowel onder burgers als in het Congres. Er is, ondanks de succesvolle periode die volgde op de instelling van het beleid, veel kritiek op de aanpak van het parkbestuur. Veel mensen zijn van mening dat de branden direct bij het uitbreken geblust hadden moeten worden.

Het zijn uiteindelijk de herfstregen en sneeuw die eind september het vuur tot een halt weten te brengen. Honderden vierkante kilometers aan bos zijn dan reeds afgebrand. Het directe gevaar voor de omgeving van het park is geweken en de brandweermannen verlaten na maanden bluswerk hun posten. In november doven ook de laatste smeulende restjes uit.

De staf van Yellowstone National Park trekt nadat de laatste vlammen gedoofd zijn het park in om de impact van de branden op de natuur, wildleven, paden en historische bouwwerken in kaart te brengen. Er zijn geen slachtoffers gevallen onder bezoekers of omwonenden, maar zesendertig procent van de natuur in het park is verwoest. Dit zorgt voor veel boze reacties en onbegrip. Het parkbestuur werkt aan een nieuw bosbrandbeleid, maar ze blijven hun keuzes tegenover de media en de politiek verdedigen. Ze worden hierin gesteund door diverse biologen en wetenschappers die stellen dat de branden een belangrijk en natuurlijk onderdeel zijn van de levenscirkel van de natuur.

Omdat er geen concluderend besluit uit de discussie kwam, heeft het Congres een langlopend onderzoek ingesteld naar de ecologische, sociale en economische gevolgen op korte en lange termijn van de branden in Yellowstone National Park. Dit onderzoek loopt op dit moment nog steeds.