1942: De brand in de Cocoanut Grove
De Cocoanut Grove in Boston, gelegen aan Shawmut Street niet ver van de Boston Common, was in de jaren ’40 een razend populaire nachtclub waar veel mensen in de grimmige dagen van de Tweede Wereldoorlog afleiding zochten. Op de begane grond van de luxe club bevonden zich diverse bars, een dansvloer en een eetzaal waarvan het dak open kon schuiven; de kelder bevatte de bar de Melody Lounge, de keukens en magazijnen. Het geheel was in een tropische sfeer aangekleed met papieren palmbomen en decoraties aan de plafonds.
Brand
In de nacht van 28 november 1942 zou één van die palmbomen het beginpunt zijn van een tragische brand. Een hulpkelner probeerde in een hoek van de Melody Lounge een gloeilamp achter een palmboom te vervangen en streek om iets te kunnen zien een lucifer af. Per ongeluk vatte de boom vlam, waarna personeel de vlammen met mineraalwater probeerde te doven. Hoewel het vuur zich verspreidde naar de plafondversieringen verlieten slechts enkele gasten de ruimte; anderen keken geamuseerd naar de bluspogingen van de obers. Opeens grepen de vlammen om zich heen en via de brandbare versiering en het meubilair raasde een vuurzee naar de enige trap naar boven.
Een tragisch gevolg
Het vuur verspreidde zich richting de enige uitgang van de club, die bestond uit een krappe draaideur. De deur kwam snel vast te zitten. De meeste nooduitgangen waren niet gemarkeerd en vele zaten op slot. De bezoekers konden er niet uit, de brandweer kon er eerst niet in. Eenmaal binnen was het vuur snel geblust, maar voor veel mensen kwam dit te laat. Van de duizend mensen die in de Cocoanut Grove aanwezig waren, overleden er 492. De grote schuldige was de dramatisch slechte brandveiligheid: nooduitgangen waren geblokkeerd of onvindbaar, de decoraties vatten snel vlam en de club had eigenlijk maar een capaciteit van 500 gasten. Het drama kreeg grote media-aandacht en zorgde voor veel strengere veiligheidsvoorschriften.