1923: Teapot Dome
In de jaren twintig van de twintigste eeuw bevond zich in de Amerikaanse staat Wyoming een aantal olievelden, die als noodoliereserve dienden voor de marine. De marine maakte zich grote zorgen over het wegsijpelen van olie naar naastgelegen privégronden. Mede daarom besloot men de olievelden (bekend als Teapot Dome) te exploiteren.
Ontginning en overheveling
In mei 1921 gaf de Republikeinse president Warren G. Harding het bevel om de controle over de reservaten over te hevelen van de marine naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken, omdat dit ministerie meer ervaring had met dit soort zaken. Het stond onder leiding van een persoonlijke vriend van Harding, Albert Fall, die contracten sloot met verschillende oliemaatschappijen voor de ontginning van de gronden.
Lucratieve overeenkomst
Op 14 april 1922 bleek dat Fall een geheime, zeer lucratieve overeenkomst had gesloten met de Mammoth Oil Company van Harry F. Sinclair. De overeenkomst ging over de uitbating van het marinereservaat dat bekendstaat als 'Teapot Dome'. Dit reservaat is vernoemd naar de rotsformatie die de omgeving van Salt Creek, Wyoming domineert. Toen bleek dat deze en andere overeenkomsten opzettelijk verzwegen waren, startte de Amerikaanse Senaat een onderzoek.
Welles-nietes
Uit het onderzoek bleek dat Fall meer geld en materiële goederen had dan zijn officiële inkomen verklaren kon. Ook werd bekend dat Sinclair hem dure cadeaus had gegeven. De Senaat riep de inmiddels afgetreden minister Harding naar Washington voor uitleg. Fall beweerde dat hem een bedrag van $100.000 was geleend door Edward McLean, een vriend van Harding die op dat moment uitgever van de Washington Post was. Toen McLean ontkende, kwam aan het licht dat Edward Laurence Doheny meer van deze zaak wist. De eigenaar van Pan American Petroleum had de zorg voor het eerste te ontginnen marinereservaat op zich genomen en had Fall een flinke smak geld geleend. Hij ontkende weliswaar diens schuld, maar de geest was al uit de fles. Doheny bleek meer kabinetsleden te "betalen voor hun invloed". Diverse sensationele beweringen volgden en besmeurden reputaties van hooggeplaatste personen met oliegeld. Fall werd veroordeeld t ot een jaar cel wegens machtsmisbruik. De oliebaronnen gingen na een lang juridisch gevecht vrijuit.
Een klein vergrijp
Vergeleken met andere ontwikkelingen van twijfelachtige statuur, zoals de politieke schandalen rondom de Drooglegging, kan Teapot Dome een klein vergrijp genoemd worden. Toch is het vanwege de ernstige vriendjes- en partijpolitieke keuzes een lichtend voorbeeld van de gevaren van patronage, tijdens het door schandalen geteisterde presidentschap van Warren Harding.