1904: Olympische Zomerspelen in St. Louis

Van 1 juli tot en met 23 november 1904 vonden in St. Louis, Missouri de derde Olympische Zomerspelen plaats. Het evenement was eigenlijk toegewezen aan Chicago. In dezelfde periode dat de Spelen zouden plaatsvinden, werd in St. Louis echter de Wereldtentoonstelling ‘Louisiana Purchase Exposition’ georganiseerd. De organisatie van deze tentoonstelling dreigde de Olympische Spelen te overschaduwen met een eigen internationaal sportevenement. Onder druk van de Amerikaanse president Theodore Roosevelt besloot het IOC de Spelen naar St. Louis te verplaatsen.

Feiten en cijfers

Belangrijkste accommodaties

  • Francis Field, Washington University (19.000 toeschouwers): onder andere boogschieten, atletiek, fietsen, voetbal, touwtrekken en worstelen
  • Creve Coeur Lake (grootste natuurlijke meer in Missouri): roeien
  • Francis Gymnasium, Washington University: boksen en schermen
  • Forest Park: duiken, zwemmen en waterpolo
  • Glen Echo Country Club: golf

Er werd op 94 onderdelen gestreden om de medailles. Slecht op 42 van de 94 onderdelen deden atleten mee van buiten Amerika. Op diverse onderdelen werden de Olympische Spelen gecombineerd met de Amerikaanse kampioenschappen; bij die wedstrijden deden geen atleten met een andere nationaliteit mee.

Olympische ringen

Deelnemers

651 sporters uit 12 landen

Top-3 medaillespiegel

  1. Verenigde Staten (78 x goud, 82 x zilver en 79 x brons)
  2. Duitsland (4 – 4 – 5)
  3. Cuba (4 – 2 – 3)

St. Louis

In 1904 stonden de moderne Spelen nog in de kinderschoenen. Net als in 1900 in Parijs waren de Spelen in St. Louis een bijprogramma van een wereldtentoonstelling. De wedstrijden waren verspreid over vierenhalve maand, net zo lang als de tentoonstelling liep. Op de Olympische Spelen in St. Louis werden voor het eerst medailles uitgereikt, een traditie die tot op de dag van vandaag een belangrijke rol speelt bij de Spelen.

Deelnemers

In totaal deden 651 atleten uit 12 verschillende landen mee aan de derde Olympische Spelen. Er waren maar zes vrouwelijke deelnemers. De deelnemende landen waren Amerika, Australië, Canada, Cuba, Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Groot-Brittannië, Hongarije, Oostenrijk, Zuid-Afrika en Zwitserland. Voor veel atleten uit andere landen waren de kosten voor de reis naar Amerika te hoog. De Spelen in St. Louis waren de eerste waar Afrikaanse deelnemers waren. Twee leden van de Tswanastam uit Botswana maakten onderdeel uit van een tentoonstelling over de Boerenoorlog, die tijdens de Wereldtentoonstelling te zien was. Zij liepen de marathon en eindigden als negende en twaalfde. In de beginjaren van de Olympische Spelen werden atleten niet door hun land ingeschreven, maar zij konden zich ter plekke zelf inschrijven. Dit had tot gevolg dat teams, bijvoorbeeld bij roeien en atletiek, uit atleten met verschillende nationaliteiten konden bestaan.

Niet alleen andere landen, maar ook veel universiteiten lieten het in St. Louis afweten. Onder andere Yale, Harvard, Columbia en Georgetown weigerden deel te nemen aan het sportevenement. Door het geringe aantal buitenlandse deelnemers waren de spelen een Amerikaans onderonsje en doordat de universiteiten niet meededen werd het bijna een strijd tussen de Chicago Athletic Association en de New York Athletic Club. Met de Olympische gedachte, het verbroederen van landen en volkeren door sport, hadden de Olympische Spelen van St. Louis dus niet zo veel te maken.

Anthropological Day

De Olympische Spelen van St. Louis staan nog steeds berucht om ‘Anthropological Day’. De blanke Amerikanen wilden de capaciteiten van zogenaamde ‘inferieure’ rassen testen en organiseerden op 12 en 13 augustus wedstrijden voor Afrikaanse stammen en indianenstammen. Deze wedstrijden, die een uiting waren van de hang naar apartheid van de Amerikaanse blanke bevolking, zijn nog altijd een schandvlek op de Spelen van 1904.

Marathon

De marathon van deze Spelen was turbulent. De 40,2 kilometer die het parcours besloeg bestond grotendeels uit hobbelige zandweggetjes en heuvels, waardoor de afstand voor de lopers nog langer leek. Verzwarende omstandigheden waren het feit dat er slechts één watertappunt was en dat de volgauto’s ervoor zorgden dat de atleten in één grote stofwolk moesten rennen. In totaal deden 32 renners mee, van wie slechts 14 de finish haalden. De marathon had twee winnaars: Fred Lorz, die bleek vals te hebben gespeeld, en Thomas Hicks, de echte winnaar. Lorz had elf mijl van de totale afstand in een auto afgelegd, waardoor hij met grote voorsprong op de andere deelnemers in het stadion aankwam. Al snel werd echter duidelijk dat hij vals had gespeeld en kreeg Thomas Hicks, die overigens onder invloed van alcohol door zijn trainers over de finish werd gedragen, de gouden medaille. Een van de twee Afrikaanse deelnemers had overigens ook een goede kans op de overwinning, ware het niet dat hij een aantal kilometers uit koers werd gejaagd door agressieve honden.

Bijzondere atleten

Naast Thomas Hicks hadden deze Olympische Spelen meer intrigerende atleten. Ray Ewry won drie gouden medailles, bij hoogspringen, verspringen en hink-stap-springen. Frank Kugler was de enige atleet die in drie verschillende disciplines een medaille won. De opmerkelijkste deelnemer was misschien nog wel George Eyser, een atleet met een houten been die maar liefst zes medailles in de wacht sleepte.

1903: Wright Brothers eerste gemotoriseerde vlucht1906: Susan B. Anthony

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan