Coca-Cola

Op 8 mei 1886 maakte John.S. Pemberton uit Atlanta in Noord-Amerika een siroop aan die hij mengde met koolzuurhoudend water. Hij besloot deze drank te verkopen bij een lokale apotheek in Atlanta genaamd Jacob’s. Pemberton ontwikkelde de drank als alternatief voor alcohol omdat in Amerika de Drooglegging was ingevoerd en de verkoop van alcohol verboden was. De drank viel al snel in de smaak. Frank Robinson, een accountant bij de apotheek besloot de drank Coca-Cola te noemen. Hij ontwierp ook het bekende Coca-Cola logo. In 1887 begon Coca-Cola met adverteren. Dit deed het bedrijf door middel van coupons voor een gratis glas Coca-Cola. In 1887 vraagt John Pemberton het patent op de drank aan. Vanaf 1888 neemt Asa Candler het patent over. Hij laat in 1893 een patent op het door Robinson ontworpen logo aanvragen, dat wordt toegewezen.

Met de komst van Asa Chandler breidt Coca-Cola zich flink uit. Chandler gebruikt andere middelen dan coupons om te adverteren. Hij gaat kalenders en fonteinen distribueren. Vanaf 1900 worden er ook Amerikaanse beroemdheden zoals Hilda Clark gebruikt voor advertenties. In 1898 is Chandler al van mening dat Coca-Cola al in alle staten van de Noord-Amerika gedronken wordt. In datzelfde jaar wordt het eerste gebouw geopend dat volledig aan Coca-Cola gewijd is. Chandler vindt het van belang dat de drank door iedereen gedronken wordt en daarom verkoopt hij in 1899 de rechten om Coca-Cola in flessen te doen aan Bejamin F. Thomas en Jospeh B. Whitehead, zij mogen Coca-Cola officieel distribueren in het grootste gedeelte van de Verenigde Staten. Chattanooga in Tenessee wordt de eerste Amerikaanse stad waar Coca-Cola verkocht wordt, voor één dollar per fles. Het bedrijf blijft veel geld uitgeven aan advertenties, en in 1904 wordt de eerste advertentie in een nationaal blad geplaatst. Deze advertenties dragen enorm bij aan het succes van het merk.

In 1906 breidt Coca-Cola zich uit naar het buitenland. De drank wordt nu ook geproduceerd in Cuba, Canada en Panama. Coca-Cola past rond die tijd ook haar logo aan in de vorm van een diamant en zet voor haar advertenties bekende sporters zoals basketballers en atleten in. Vanaf 1908 heeft Coca-Cola zijn eigen tijdschrift dat tachtig jaar zal bestaan.

Het bedrijf breidt zich vanaf 1912 uit naar andere continenten. De drank wordt vanaf dan ook geproduceerd in de Filippijnen. Coca-Cola start zijn productie dus eerst in landen die affiniteit hebben met Noord-Amerika. In 1915 wordt de zo bekende ronde fles door Alexander Samuelson uitgevonden. Er wordt patent op aan gevraagd en deze fles wordt de standaard fles. Vanaf 1916 trekt Asa Chandler zich terug uit de Coca-Cola Company. Coca-Cola begint in 1917 nog wel met productie op het eiland Guam, hier ontwikkelt het tijdens de eerste wereldoorlog een relatie met het Rode Kruis.

In 1919 opent Coca-Cola zijn eerste fabrieken in Europa, namelijk in Parijs en Bordeaux. Ernest Woodruff koopt het bedrijf samen met een groep investeerders voor 25 miljoen dollar. De slagzin ‘drank kent geen seizoen’ wordt geïntroduceerd en maakt van Coca-Cola een drank die het hele jaar door gedronken wordt in plaats van alleen in de zomer. Vanaf 1926 is Coca-Cola zich echt gaan concentreren op overzeese productie. Er werden fabrieken geopend in België, Nederland, Duitsland, Italië en Spanje en buiten Europa ook nog in China, Colombia, Bermuda, Haïti en Mexico. Vanaf 1927 is Coca-Cola ook te horen op de radio, met het programma Vivian het meisje van Coca-Cola. Bij de Olympische Spelen van 1928 in Nederland begint het bedrijf met de verkoop van de drank in Nederland. De drank wordt verkocht in kiosks geplaatst bij het Olympisch Stadion. In 1930 wordt de Coca-Cola Export Corporation opgericht die zich richt op export van Coca-Cola buiten de Verenigde Staten. In 1938 breidt Coca-Cola zich dan ook uit naar Noorwegen en Oostenrijk en buiten Europa nog naar Australië en Zuid-Afrika.

Tijdens de oorlog blijft Coca-Cola actief met adverteren en breidt het bedrijf zich nog steeds uit. In 1940 richt het rondreizende laboratoria op om de kwaliteit van de drank in de Verenigde Staten te kunnen controleren. Ook worden er papieren bekertjes geïntroduceerd. Omdat de Verenigde Staten zich vanaf 1941 ook mengden in de Tweede Wereldoorlog maakt Coca-Cola door middel van advertenties daar handig gebruik van. Tussen 1942 en 1945 worden er posters gedrukt met daarop Amerikaanse gevechtsvliegtuigen en Coca-Cola. Deze posters worden wijdverspreid. In 1943 eist de Amerikaanse overheid zelfs dat Coca-Cola beschikbaar wordt gemaakt voor de Amerikaanse troepen die moeten vechten in de oorlog. Hierop exporteert Coca-Cola tijdens de oorlog 64 mobiele fabrieken naar Azië, Europa en Noord-Afrika om de soldaten van de frisdrank te voorzien. Er worden tijdens de oorlog meer dan vijf miljoen flessen gedistribueerd. Coke wordt een geregistreerd handelsmerk van Coca-Cola.

Na de oorlog groeit het bedrijf verder; de drank wordt geïntroduceerd in Egypte in 1948. Vanaf 1955 richt het bedrijf zich op allerlei verschillende bevolkingsgroepen, voor advertenties worden nu Afrikaans-Amerikaanse atleten zoals Jesse Owens gebruikt. In 1959 heeft Coca-Cola een productienetwerk van 1.700 fabrieken in meer dan 100 landen. Vanaf 1968 wordt het product ook in Hongarije, Joegoslavië en Somalië verkocht. Op verschillende plekken in de wereld adverteert Coca-Cola op World Fairs met paviljoenen waarin een werkende fabriek geplaatst wordt. In 1969 wordt het roodwitte kleurschema geïntroduceerd samen met de slagzin ‘It’s the real thing’.

In 1960 neemt Coca-Cola het bedrijf Minute Maid over, dat bijvoorbeeld appelsap en sinaasappelsap produceert in blikjes. In 1961 introduceert Coca-Cola Sprite, een limoen/citroen-drank. In de jaren die volgen komen neemt het bedrijf Georgia Coffee, Mello Yello en fruitsappenproducent Odwall over. Verder produceert de Coca-Cola Company de sportdrank Powerade, tijdens de Olympische Spelen van 1992. In de eerste jaren van de 21e eeuw komen er nieuwe versies van Coca-Cola op de markt: Coca-Cola Zero en Coca-Cola Vanille.

Muziek en televisie zijn voor Coca-Cola belangrijke advertentiekanalen geweest. One, two, three is een comedy uit 1961 waarin de hoofdpersoon een Coca-Colafabriek in West-Berlijn moet leiden tijdens de Koude Oorlog. In 1963 begint de campagne ‘things go better with coke’, waarin verschillende zangers en zangeressen zoals Aretha Franklin, Ray Charles en Roy Orbinson hun versie op het lied uitbrengen. Vanaf 1965 sponsort Coca-Cola de televisiestrip Peanuts. In 1971 komt de single ‘I’d Like to Buy the World a Coke’ uit, die snel aanslaat.

Ook wordt de kerstman veelvuldig gebruikt in de advertenties. Het bedrijf probeerde al vanaf 1920 tijdens kerst te adverteren met tekeningen van de kerstman. Dit was helaas niet zeer succesvol tot Haddon Sundblom in 1931 een tekening creëerde met daarop de kerstman die een Coca-Cola flesje vasthield. De reclames werden uitgebreid en tot op de dag van vandaag zijn de reclames waarin de kerstman voor Coca-Cola adverteert nog op de televisie te vinden.

Coca-Cola is door de jaren heen redelijk veranderd. Vanaf het moment dat John Pemberton begon met het maken van de drank werd er gebruik gemaakt van kolanoten en cocabladeren. Hoewel cocabladeren verantwoordelijk zijn voor de drug cocaïne is er in Coca-Cola niets meer van deze stof aanwezig, de bladeren worden namelijk gedecocainiseerd. Tot 1905 gebeurde dit echter niet. Verder bevat Coca-Cola nu minder cafeïne dan koffie of thee en natuurlijk koolzuurhoudend water, fructosestroop of sacharose E338 (wat fosforzuur is), Arabische gom en E150d (een karamelkleurstof die de drank zijn bruine kleur geeft). Verder is er een geheim ingrediënt dat Coca-Cola niet prijs wil geven. Er wordt wel gedacht dat dit wellicht een mengsel kan zijn van verscheidene etherische oliën met alcohol zoals korianderolie of limoenolie.