Mount Rainier National Park, Washington

Mount Rainier Washington Het hart van Mount Rainier National Park is de 4.392 meter hoge vulkaan, die het hele jaar door met sneeuw bedekt is. Vulkaan Mount Rainier is de afgelopen 150 jaar niet uitgebarsten, maar regelmatige rookpluimen verraden dat hij nog niet is uitgedoofd. Binnen de parkgrenzen vind je gletsjers, dichte wouden, toendra's, hoge bergtoppen en groene bergweides die zich in de lente vullen met wilde bloemen. Mount Rainier National Park is een paradijs voor natuur- en wandelliefhebbers. Omdat het park zo uitgestrekt is, merk je weinig van de vele dagelijkse bezoekers. Mount Rainier bestaat grotendeels uit wildernis en telt vijf gebieden: Longmire, Paradise, Sunrise, Ohanapecosh en Carbon River/Mowich Lake. Ze hebben elk hun eigen bezienswaardigheden en voorzieningen. De meest toegankelijke ingang is Nisqually Entrance in het zuidwesten. Mount Rainier werkt in 2024 met entreereservering. Kijk op tiogatours.nl/parken-reserveren.

Bezienswaardigheden & activiteiten

Mount Rainier

De vulkaan Mount Rainier is het letterlijke en figuurlijke middelpunt van het nationale park. Mount Rainier bestaat uit twee overlappende en ondiepe kraters van elk ongeveer 400 meter in doorsnede. De kraters zijn bedekt met sneeuw en ijs. Onder die bovenlaag zorgen warme lucht en stoom voor een systeem van tunnels, meertjes en grotten in het ijs. Op Mount Rainier bevinden zich ongeveer twintig gletsjers, waaronder de Emmons Glacier (circa 11 km²), de grootste gletsjer in de 48 aaneengesloten staten van de VS. Er ontspringen allerlei rivieren aan de gletsjers. De gletsjers zijn alleen begaanbaar door zeer ervaren bergbeklimmers. Jaarlijks doen ongeveer 10.000 avonturiers een manmoedige poging om de vulkaan te beklimmen. Gelukkig zijn er in het National Park genoeg mooie plekken voor wie geen ervaren bergbeklimmer is. De bezienswaardigheden die hieronder worden beschreven, staan op geografische volgorde van zuidwest naar noordoost.

Mount Rainier

Longmire

Longmire ligt in de zuidwestelijke hoek van het park, zo'n tien kilometer na de Nisqually-ingang. Toen Mount Rainier in 1899 een nationaal park werd, was Longmire het hoofdkwartier. Hier staan de National Park Inn, het Wilderness Visitor Center en het Longmire Museum. Het museum vertelt de geschiedenis van het nationale park. De leerzame Historic District Walking Tour, die je zelfstandig kunt volgen, is hierop een interessante aanvulling. Ook leuk als je een half uurtje de tijd hebt is de eenvoudige Trail of Shadows (1,1 km round trip) langs warmwaterbronnen en door een bos. Ben je een geoefende wandelaar, informeer dan in het Wilderness Information Center naar uitdagendere wandelingen, zoals de Rampart Ridge Trail (6,2 km round trip met een klim van ruim 400 meter).

Mount Rainier vanuit Longmire

Paradise Road East

Wil je vanuit Longmire naar Paradise, volg dan de kronkelige Paradise Road in oostelijke richting. Aan de weg liggen een paar leuke bezienswaardigheden, zoals de Christine Falls. Geniet van het uitzicht op de waterval onder de stenen brug. Weer een aantal kilometer verder passeer je de Narada Falls.

Christine Falls bij Paradis Road

Paradise/Valley Road

Paradise is het meest bezochte gebied van Mount Rainier National Park. Het centrum van deze parkregio zijn het Henry M. Jackson Visitor Center en de Paradise Inn, gelegen aan de Valley Road, een lus van de doorgaande parkweg. Aan de Valley Road (eenrichtingsweg) starten een paar schitterende wandelingen, die duidelijk maken waarom het gebied Paradise heet. Je wandelt door uitgestrekte weides met wilde bloemen, ruisende watervallen en rivierkloven, met zicht op de reus Mount Rainier. In de wintermaanden is het een waar sneeuwparadijs: er valt jaarlijks zo'n zestien meter sneeuw! Twee korte wandelingen die je niet mag missen zijn de Nisqually Vista Trail (1,9 km round trip) en Skyline Trail tot de Myrtle Falls (1,6 km round trip). De Nisqually Vista Trail brengt je naar een uitzicht op de Nisqually Glacier en de Myrtle Falls is een 22 meter hoge waterval. Wil je iets verder lopen, dan zijn de uitzichten Alta Vista en Panorama Point zeer de moeite waard. Alta Vista bereik je via de Alta Vista Trail en Skyline Trail (2,8 km round trip). Panorama Point bereik je via de Skyline Trail en Golden Gate Trail. De wandelroute is 6,4 km lang (round trip) en stijgt 520 meter. Trek hier minstens drie uur voor uit! Voordat je een langere wandeling begint is het altijd een goed idee om de parkinformatie te raadplegen of in het bezoekerscentrum te informeren naar de zwaarte van de tocht, het te overbruggen hoogteverschil en de weersverwachting.

Paradise Skyline Trail bij Paradise

Stevens Canyon Road naar Ohanapecosh

  Volg vervolgens vanuit Paradise de Stevens Canyon Road richting Ohanapecosh, dan kom je langs de Reflection Lakes, waarin Mount Rainier prachtig weerspiegeld wordt. De Bench & Snow Lake Trail (3,7 km round trip) leidt je naar twee andere meren en door prachtige alpenweiden. Kies je de pittige Pinnacle Peak-wandelroute (4,2 km), dan loop je door de Tatoosh Range en heb je prachtig uitzicht op Mount Rainier en Mount Adams. Een prachtige bezienswaardigheid ongeveer halverwege Paradise en Ohanapecosh is de Box Canyon. Hier kijk je vanaf een brug 55 meter de diepte in, waar water ruist in een smalle slot canyon. Je kunt de Box Canyon Loop Trail (0,8 km) rond de kloof volgen.

Let op: er is een tunnel van 12 feet en 6 inches hoog. Dat komt neer op 3,8 meter. De meeste A-klasse campers en Canadese truck-campers zijn daarvoor te hoog! Je rijdt naar Paradise via de Nisqually-ingang, maar kun vervolgens niet doorrijden naar Ohanapecosh. Omrijden kan via Highway 7, 12 en 123.

Reflections Lakes bij Mount Rainier

Ohanapecosh

Het Ohanapecosh Visitor Center ligt ruim drie kwartier rijden van de Paradise Inn. Omdat Ohanapecosh veel oostelijker ligt dan Longmire en Paradise, kan het hier droog en zonnig zijn terwijl het in andere delen van het park nat en mistig is. Ook in dit deel van Mount Rainier National Park zijn verschillende wandelroutes. De Hot Springs Nature Trail (0,6 km) is een korte route naar een voormalig resort van warmwaterbronnen. Wil je naar de Silver Falls, dan zijn er meerdere mogelijkheden: via Route 123 (1 km), via de Stevens Canyon Road (1,9 km) of de Ohanapecosh Campground Trail (4,3 km). In het bezoekerscentrum kun je terecht voor meer informatie over dit parkdeel en interessante wandelroutes. De Grove of the Patriarchs Trail (1,8 km) loopt langs de rivier door een indrukwekkend bos met soms eeuwenoude, omgevallen boomgevaartes. Helaas is deze laatste wandelroute tot en met zomer 2023 gesloten.

Ohanapecosh bij Paradise

Sunrise

Vanuit Ohanapecosh kun je nog een heel stuk omhoog rijden en het park via het oosten of noorden verlaten. Tussen de oost- en noordingang kun je nog het parkdeel Sunrise bezoeken. De Sunrise Road brengt je ernaartoe. Aan het eind ligt het Sunrise Visitor Center. Het bezoekerscentrum ligt op 1.950 meter hoogte en is daarmee het hoogste punt van Mount Rainier National Park dat je met de auto kunt bereiken. Op heldere dagen heb je hier een mooi uitzicht op Mount Rainier, de Emmons Glacier en andere pieken van de Cascade Range. 's Zomers zijn de weiden bezaaid met wilde bloemen. De bekendste bezienswaardigheden in dit parkdeel zijn Tipsoo Lake (vlak langs de weg in een door gletsjers uitgesleten bassin), White River Patrol Cabin (een hut uit 1920, gelegen bij het bezoekerscentrum) en Sunrise Point (aan de weg, uitzicht op de Cascade Range, Sunrise Lake en Mount Rainier). Mooie wandelingen zijn Tipsoo Lake Trail (0,8 km) rond het meer, de eveneens redelijk vlakke Silver Forest Trail (3,2 km round trip) met spectaculaire uitzichten bij de Emmons Vista Overlooks. Informeer in het Sunrise Visitor Center naar andere/uitdagender wandelroutes.

Houd er rekening mee dat de weg naar Sunrise (Sunrise Road) doorgaans pas in juli of zelfs begin augustus open gaat. De weg kan eind september, begin oktober weer gesloten worden in verband met sneeuwval. Het wordt bovendien afgeraden de weg te rijden met campers groter dan 25 feet, in verband met de vele haarspeldbochten.

Mount Rainier Sunrise Road

Carbon River/Mowich Lake

De Carbon River, genoemd naar de vondst van steenkool, slingert door een gematigd regenwoud. In dit parkdeel valt de meeste neerslag. Carbon River Area is het minst goed bereikbare deel van Mount Rainier National Park; de verharde weg verandert al snel in een hobbelige dirt road. Een van de bezienswaardigheden, het gletsjerbassin Mowich Lake, is enkel via een onverharde weg of een lange wandeling te bereiken. Je mag hier met de meeste huurcampers of auto's dus niet naartoe rijden. 

Mount Rainier Carbon River

Vervoer

Openbaar vervoer

Er is geen openbaar vervoer in Mount Rainier National Park, met uitzondering van het gebied Paradise. Paradise heeft een shuttlesysteem. Deze bussen rijden echter alleen in de zomerweekenden. Gelukkig is het park goed bereikbaar met je eigen vervoer.

Wegen

Er lopen diverse verharde wegen door Mount Rainier National Park. Je kunt de gebieden Longmire en Paradise vanaf de westingang vrijwel het hele jaar goed bereiken. Het parkdeel Sunrise is alleen bereikbaar van juli/begin augustus tot eind september/begin oktober voor voertuigen t/m 25 feet lang. De rit van Paradise verder naar het oosten kan wegens een tunnel op de Stevens Canyon Road alleen met voertuigen tot en met 12,6 feet (3,8 meter) hoog. A-klasse campers en Canadese truck-campers passen niet door deze tunnel. Wil je toch richting het westen of naar Sunrise, dan rijd je om langs de zuidkant van het park. De Carbon River Area is over het algemeen slecht bereikbaar omdat de weg onverhard en hobbelig is. Informeer voor je op pad gaat altijd naar de actuele wegconditie. Dit kan via de www.nps.gov/mora/planyourvisit/road-status.htm of bij een van de bezoekerscentra. 

Drukte

Wees erop bedacht dat het in zomerweekenden moeilijk kan zijn om te parkeren bij populaire plekken, zoals Paradise, Sunrise, Grove of the Patriarchs en langs de weg tussen Longmire en Paradise. Probeer je bezoek daarom op weekdagen te plannen en ga vroeg op pad. 

Parkingangen

Mount Rainier National Park heeft verschillende ingangen. De Nisqually Entrance in het zuidwesten (bij Longmire en Paradise) is altijd geopend.

Feiten

Staat Washington
Oppervlakte 953 km²
Hoogste punt 4.392 meter (Mount Rainier)
Opgericht 2 maart 1899
Aantal bezoekers per jaar 1.100.000
Tijdzone Pacific Time Zone (tijdverschil met Nederland: 9 uur vroeger)

Klimaat

Bovenstaande klimaatgegevens zijn historische gemiddelden voor de plek op de kaart. Het weer is onvoorspelbaar, deze gegevens dienen dan ook puur als indicatie.

Het weer in Mount Rainier National Park wordt grotendeels bepaald door de Grote Oceaan. Ook spelen de hoogte en breedtegraad waarop je je bevindt een rol. Het parkklimaat is wisselvallig en de (gevoels)temperatuur verschilt van uur tot uur en van plaats tot plaats. Over het algemeen is het in Mount Rainier National Park koel en het regent er regelmatig, vooral in de lente, herfst en winter. Het grootste deel van de 2.800 millimeter neerslag per jaar valt in de maanden november tot en met maart in de vorm van sneeuw. Op 1.500 tot 2.400 meter hoogte kan zelfs half juli nog een laag sneeuw liggen. De campings in Mount Rainier openen doorgaans tussen eind mei (Ohanapecosh, Cougar Rock) en eind juni (White River). De campings gaan eind september weer dicht.

De beste periode om Mount Rainier te bezoeken is de zomer, het is dan gemiddeld 15 tot 20 graden en er valt doorgaans de minste neerslag (45-65 mm). In mei en juni schommelt de temperatuur nog rond de 10 graden; in september is het ongeveer 14 graden. Op de hoger gelegen gedeelten vallen begin oktober de eerste grote pakken sneeuw. De wintertemperatuur varieert van 0 tot 3 graden Celsius. In de lente zijn er veel (tijdelijke) watervallen, in de herfst tovert het bos om tot een prachtig kleurenpallet. 

Zorg er bij een bezoek aan Mount Rainier National Park voor dat je op de hoogte bent van de actuele weersverwachting en trek waterdichte, warme kleding aan. 

Geschiedenis

Meer dan 10.000 jaar geleden, toen Mount Rainier bedekt was met gletsjers en gehuld was in een permanent pak sneeuw, woonden er al indianen in de omringende valleien en vlaktes. Ongeveer 4.000 jaar geleden smolt een deel van de sneeuw en begon er vegetatie te groeien. De indianen trokken het bergachtige gebied van Sunrise in om te jagen en verzamelen.

In het park zijn verschillende archeologische vondsten gedaan. Langs Bench Trail is een pijlpunt van ongeveer 4.000 jaar oud gevonden, en in een beschutte plaats bij Fryingpan Creek vond men jachtuitrusting van 1.000 tot 300 jaar oud.

Op 2 maart 1899 tekende president William McKinley voor de creatie van het Mount Rainier National Park, het vijfde nationale park van de Verenigde Staten.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan