Crazy Horse Memorial, South Dakota

Wie aankomt bij het Crazy Horse Memorial Park vindt allereerst het welkomstcentrum. Hier zijn onder andere informatiebalies en exposities over Noord-Amerikaanse indianen en hun cultuur. Ter oriëntatie kun je er een informatieve film bekijken. Het welkomstcentrum is tegelijkertijd de hoofdingang voor het park. Verder ligt hier het Indian Museum of North American History, dat in 1973 door Korczak werd opgericht. De collectie bestaat uit artefacten en kunst van Noord-Amerika’s oorspronkelijke bewoners, de indianen. Deel van het museum is het Native American Education and Cultural Center. Hier worden voorwerpen en kunstwerken van Noord-Amerikaanse kunstenaars tentoongesteld. Het is ook mogelijk om aan activiteiten deel te nemen, zoals traditionele indianenspellen of een Lakota-tipi opzetten. In de souvenirshop kun je spullen vinden die gerelateerd zijn aan Korczak en de (Lakota)indianen. Leuk detail: het gebouw bestaat uit stenen die afkomstig zijn uit de berg waar Crazy Horse beetje bij beetje zichtbaar wordt.

Ongeveer tien jaar geleden werd het oudste deel van het bezoekerscentrum, de Original Lobby, herbouwd. De lobby vormde het voorportaal van het huis waar beeldhouwer Korczak woonde en diende jarenlang als de entree voor het park, tot het huidige Welcome Center geopend werd. Tegenwoordig worden er vele antiquiteiten en kunstwerken van Korczak tentoongesteld. Ook zijn er grote modellen van Crazy Horse op zijn paard te bewonderen en is er een beroemde muurschildering die Korczak van Crazy Horse maakte. Bezoekers kunnen een steen afkomstig van de berg meenemen uit de 'rock box'.

Mocht je iets willen eten of drinken dan is er het Laughing Water-restaurant, hier is het mogelijk oorspronkelijke indiaanse specialiteiten zoals Tatanka-stoofpot, oftwel een stoofpot met bizonvlees, te proberen. Mét uitzicht op het Crazy Horse Memorial.

Van eind mei tot midden oktober kun je elke avond genieten van een lasershow die het Crazy Horse Memorial op spectaculaire wijze verlicht.

Het Memorial Park is alleen te bereiken met eigen vervoer. Als je eenmaal in het park bent waar het Crazy Horse Memorial zich bevindt, is het mogelijk om een (betaalde) busrit naar de voet van de berg te maken om het uitgehouwen gezicht van Crazy Horse beter te bekijken. Het is slechts enkele dagen per jaar toegestaan om helemaal naar boven te lopen, zodat je letterlijk naast het hoofd van de indiaan staat. Tijdens deze zogenaamde Volksmarch maak je een wandeling van tien kilometer (heen en terug), met als letterlijk hoogtepunt het uitzicht over de omgeving vanaf Crazy Horse’s arm. De Volksmarches vinden doorgaans plaats in het eerste volle weekend van juni en het laatste weekend van september. Vooraf reserveren is niet nodig, maar je moet je wel vroeg in de ochtend aanmelden bij het bezoekerscentrum.

Dit monument is – of beter gezegd wordt – net als Mount Rushmore uit een rots gehakt. Het idee is min of meer ontstaan als reactie op het nabijgelegen Mount Rushmore. In 1939 stuurde Henry Standing Bear, leider van de Lakota-Sioux, een brief naar beeldhouwer Korczak Ziolkowski, die meegewerkt had aan Mount Rushmore. In deze brief stelde Standing Bear dat hij erop stond om de blanken te laten weten dat de 'rode mensen' ook grote helden kennen. Hij vroeg Ziolkowski mee te werken aan een beeldhouwproject ter ere van Crazy Horse. De beeldhouwer stemde in. Crazy Horse leefde van 1849 tot 1877 en was ook wel bekend onder de naam ‘Tashunca-uitco’. Hij was geliefd vanwege zijn strijdkwaliteit, bescheidenheid en moed. Ook werd hij geroemd om zijn loyaliteit en zorg voor ouderen, zieken en kinderen. Crazy Horse leefde op traditionele wijze en had de wens deze levensstijl in ere te houden. Al voor zijn twintigste had hij een aantal oorlogsexpedities geleid. Ook speelde hij onder meer een belangrijke rol in de oorlog tegen de Amerikaanse kolonisten in Wyoming. Crazy Horse werkte samen met andere belangrijke indianenhoofdmannen, zoals Sitting Bull en Gall, om te voorkomen dat de Amerikanen hun land innamen. Ze waren succesvol in het verslaan van generaal Crook bij Little Bighorn. De leider gaf zich in 1877 over, gedwongen door de uitputtende gevechten. Hij stierf in datzelfde jaar.

Hoewel de bouw al in 1948 begon, is het beeldhouwwerk nog lang niet klaar. Het project is namelijk geheel vrijwillig en non-profit; de medewerkers hebben meerdere malen subsidies van de overheid afgewezen omdat ze vonden dat hun educatieve en culturele doelen in het geding zouden komen als de overheid zich met het project zou bemoeien. Beeldhouwer Ziolkowski stierf in 1982, maar omdat het gehele project in handen is van de Crazy Horse Memorial Foundation en Ziolkowski’s vrouw en kinderen nauw betrokken zijn bij het project, wordt het voortgezet. Het beeld moet uiteindelijk 195 meter breed worden en 172 meter hoog en een indiaan te paard uitbeelden dat in de verte wijst. Naast Crazy Horse wordt een gedicht van Korczak uitgehouwen.

Ondanks de grote populariteit is het beeld controversieel. Veel indianen, vooral traditionele Lakota, zeggen dat het hele idee tegen de geest van Crazy Horse en de oude tradities indruist. Crazy Horse hield niet van aandacht: hij wilde nooit op de foto en werd expres zo begraven dat zijn graf niet te vinden zou zijn. Daarnaast vormen de Black Hills een heilig gebied voor de Lakota, dus het idee om daarin te gaan houwen stoot velen tegen de borst. Er zijn ook mensen die problemen hebben met de houding waarin Crazy Horse wordt afgebeeld. Indianenvolken uit Noord-Amerika wezen namelijk niet met hun vingers, maar met hun lippen. Het beeld is dus waarschijnlijk historisch incorrect.