Lone Pine, Californië
Aan de rand van de woestijn en aan de voet van Mount Whitney - de hoogste berg in de aaneengesloten staten van de VS - ligt het kleine stadje Lone Pine. De plaats ligt vrij centraal tussen grote publiekstrekkers als Yosemite National Park en Death Valley National Park, en is daarom een goede uitvalsbasis voor reizigers. Ook in en rondom deze ‘frontier town’ zijn verschillende activiteiten mogelijk. Zo kun je een gevangenenkamp uit de Tweede Wereldoorlog bezoeken (Manzanar), de Mount Whitney beklimmen en het drooggevallen Owens Lake bekijken.
Bezienswaardigheden & activiteiten
Beverly and Jim Rogers Museum of Lone Pine Film History
Eén van de attracties rondom Lone Pine zijn de Alabama Hills, die het decor vormden voor veel (western)films, zoals Iron Main, the Transformers en the Gladiator. Je kunt meer over deze filmgeschiedenis te weten komen in het Beverly and Jim Rogers Museum of Lone Pine Film History.
Alabama Hills Recreation Area
De Alabama Hills Recreation Area is een natuurgebied waar je van alles kunt doen, van wandelen en picknicken tot boulderen (klimmen op de boulders oftewel rotsblokken).
Mount Whitney
Op de 4.418 meter hoge top van de Mount Whitney bevind je je op het hoogste punt in de Verenigde Staten (uitgezond Alaska). De beklimming is niet makkelijk, maar wel erg mooi. Vanaf de woestijn klim je omhoog, langs bergweiden, kristalheldere meren en veel vilde dieren. Ongeveer tienduizend wandelaars maken elk jaar gebruik van het goed onderhouden wandelpad; echte bergbeklimmersuitrustig zoals kabels en touwen is dan ook niet nodig.
Manzanar National Historic Site
De Manzanar National Historic Site was tijdens de Tweede Wereldoorlog een kamp waarin men Japanse Amerikanen opsloot. Dit kamp is het best bewaarde van de tien kampen voor Japanse Amerikanen in de VS. Er zijn ook reconstructies van bijvoorbeeld wachtposten en wachttorens te zien.
Owens Dry Lake
Tijdens de laatste ijstijd in de Sierra Nevada reikten de punten van de gletsjers tot in de Owens Valley, waar ze door de hitte smolten. Door het smeltwater ontstond Owens Lake, dat tijdens de gold rush zo'n negen meter diep. Tegenwoordig valt het meer vaak droog. Dit heeft ermee te maken dat de stad Los Angeles in de vroege twintigste eeuw het water uit het meer gebruikte voor haar watervoorziening. Via het Los Angeles Aqueduct vloeide het water uit die rivieren die in het meer uitmondden, richting de behoeftige stad. De watertoevoer stokte en het meer droogde op. Omdat er veel stof opwaait uit de droge bedding, zorgt men er tegenwoordig voor dat er een kleine laag water in het meer staat.
Los Angeles Aqueduct
Het systeem van aquaducten van de Owensvallei naar Los Angeles bestaat uit het Los Angeles Aqueduct (voltooid in 1913) en het Second Los Angeles Aqueduct (voltooid in 1965). Door dit systeem wordt water uit de Owensrivier naar Los Angeles geleid. Voor de aanleg van het aquaduct in 1913 was de Owensvallei een levensvatbaar landbouwgebied in de woestijn. Nu is die levensvatbaarheid flink geslonken doordat het meeste water naar het stedelijk gebied geleid wordt. Het beleid dat William Mullholland (hoofd van het Los Angeles Department of Water and Power), zijn medewerkers en de stad Los Angeles voerden om de inwoners en met name boeren in Owens Valley 'om' te krijgen, is omstreden. Er wordt gezegd dat dit gepaard ging met gewelddadige tactieken en intimidatie. Als reactie hierop saboteerden en vernietigden inwoners van de Owensvallei delen van het aquaduct. Hoe je het ook wendt of keert; het staat vast dat de aanleg van het systeem de groei van Los Angeles tot wereldstad mogelijk heeft gemaakt. Voor Mulholland is een gedenkplaats opgericht (William Mulholland Memorial Fountain) en straten zijn naar hem vernoemd (zoals Mulholland Drive).
Feiten
| Staat | Californië |
|---|---|
| County | Inyo |
| Oppervlakte | 50 km² |
| Hoogte | 1.136 meter |
| Inwoners | 2.000 |
| Tijdzone | Pacific Time Zone (tijdverschil met Nederland: 9 uur vroeger) |
Klimaat
Bovenstaande klimaatgegevens zijn historische gemiddelden voor de plek op de kaart. Het weer is onvoorspelbaar, deze gegevens dienen dan ook puur als indicatie.
Lone Pine en bijna de hele Owens Valley kent een woestijnklimaat. ’s Winters ligt de maximumtemperatuur rond 10 graden Celsius en vriest het 's nachts licht, terwijl het kwik vanaf maart geleidelijk aan stijgt van 18 naar 27 graden in mei. ’s Zomers worden maxima van 35 graden bereikt, met juli en augustus als warmste maanden. September is ook behoorlijk warm: de maxima liggen dan net boven de 30 graden. In oktober daalt het kwik naar de 25 graden Celsius. Over het algemeen is het erg droog in de Owens Valley. De meeste neerslag (soms in de vorm van sneeuw) valt tijdens de wintermaanden.
Geschiedenis
Van oudsher woonden de Paiute-indianen in de Owens Valley. Dit volk had handelsroutes gecreëerd naar de kust van de Grote Oceaan, waar zij handel dreven met onder andere de Chumashindianen.
De naam komt van een eenzame boom die aan de rand van de Lone Pine Canyon stond. Helaas staat deze boom er niet meer; hij ging tijdens een overstroming ten onder. In 1860 werd het stadje gesticht, om aan de behoeften van de lokale goud- en zilvermijngemeenschappen te kunnen voldoen. Later veranderde Lone Pine in een plaats voor boeren en rancheigenaren.
Rond dezelfde tijd dat het stadje gesticht werd, ontdekten leden van het California Geological Survey Team de hoogste berg van de aaneengesloten staten van de VS: Mount Whitney. Zij vernoemden de berg naar Josiah Whitney, een professor van de California Academy of Sciences.
In zijn bestaan heeft Lone Pine een zware aardbeving doorstaan en is het de plaats geweest van een mijnwerkersgemeenschap, bouwers van het LA Aqueduct en verschillende filmcrews. In de Tweede Wereldoorlog bevond zich vlakbij Lone Pine het Manzanar War Relocation Center, een concentratiekamp waar Japanse Amerikanen (buitenlanders en staatsburgers) voor de duur van de oorlog als politieke gevangenen werden ondergebracht. Tegenwoordig is het een National Historic Site.