Saguaro National Park, Arizona

Saguaro National Park is goed te voet, te fiets en per voertuig te verkennen. Zowel oost als west heeft een bezoekerscentrum waar je informatie kunt krijgen over het park en de activiteiten. De weg in het westelijke district is onverhard, maar het Red Hills Visitor Center is wel via de een verharde weg te bereiken.

Het oostelijke deel van Saguaro National Park bevat de belangrijkste bezienswaardigheden, namelijk: de oudste saguaro’s. Je ziet ze vanaf de verharde Cactus Forest Drive (13 km). Koop in het Rincon Visitor Center een informatiegidsje voordat je de route rijdt en informeer naar de wandelingen. Aan de Drive starten namelijk enkele wandelingen, variërend in lengte en moeilijkheidsgraad. Bijvoorbeeld de Freeman Homstead Trail (1,6 km), waarbij je meer leert over het leven van de vroegere en huidige Tucson-indianen.

In het westelijke deel van het park lopen Bajada Loop Trail (9,7 km) en nog enkele andere wegen. Dit zijn onverharde, stoffige wegen. Het Red Hills Visitor Center en de Desert Discovery Nature Trail zijn wel via de doorgaande (verharde) weg te bereiken. Volg in het bezoekerscentrum een oriëntatieprogramma en leer meer over de Saguaro en de bescherming van deze bijzondere cactus. Daarnaast kun je een wandeltrip maken naar de Signal Hill Picnic Area, waar eeuwenoude rotstekeningen zijn te bezichtigen. Op weg van en naar Tucson rijd je langs het Arizona-Sonora Desert Museum, dat zeker een stop waard is. Het 'museum' laat zich het beste omschrijven als een combinatie van een dierentuin, museum en botanische tuin. Centraal staan de flora, fauna, geologie en geschiedenis van de Sonora-woestijn.

Door de grote hoogteverschillen in het park is er een behoorlijke variëteit aan plantensoorten. Zo telt het Rincon Mountain District naar schatting 1.200 plantsoorten en het Tucson Mountain District ongeveer 400. Omdat het grootste gedeelte van het park in de Sonora-woestijn ligt, zijn bijna alle planten in staat om tijdens de regenmaanden zo veel water te absorberen dat ze lange periodes van extreme droogte kunnen overleven. In maart en april staan bijzondere wilde bloemen in bloei, waaronder de Mexicaanse gouden papaver.

Het park ontleent zijn naam aan de Saguaro, een reuzencactus die van nature alleen in de Sonora-woestijn voorkomt. De levensduur van de cactus is 150 tot 200 jaar en hoewel hij een langzame groeier is, kan de saguaro een hoogte van wel vijftien meter bereiken. De Saguaro is een veelarmige cactus en heeft in de zomermaanden witte, wasachtige bloemen. De bloemen komen 's nachts tot bloei en verwelken in de vroege ochtend. Ze zijn het symbool van de staat Arizona. De bloemen zijn een lekkernij voor vele diersoorten in het park. Naast de Saguaro komen er nog zo'n 24 andere, kleinere, cactussoorten voor in het park.

Ook de dieren in het park zijn aangepast aan de extreem hoge temperaturen en de schaarse watervoorziening. Diersoorten vermijden vaak de hete middaguren door te schuilen in holen of nesten. De dieren zijn specialist in het overleven in de hitte: de prairiehaas is bijvoorbeeld in staat om warmte kwijt te raken door zijn grote oren, die ver van het lichaam af staan. Gieren schijnen zichzelf onder te plassen om de hitte te verdragen.

De meest voorkomende grote dieren in het park zijn coyotes en halsbandpekari’s. De renkoekoek en de hagedis worden vaak gespot. In de hogere gebieden leven carnivoren als poema's, zwarte beren en witstaartherten. Daarnaast komen er rode lynxen, diverse vossoorten en wasberen voor. Durfallen kunnen speuren naar ratelslangen, vogelspinnen en schorpioenen. In het park leven ook bedreigde diersoorten zoals de bladneusvleermuis en gevlekte bosuil.