Kennicott, Alaska

Kennicott Alaska De grote bezienswaardigheid in de plaats Kennicott is het Kennecott Mines National Historic Landmark, waar ooit de Kennecott Copper Corporation gevestigd was. Het mijnbouwbedrijf had mijnen, waar de erts gedolven werd, en een fabriek waar het verwerkt werd. De mijnen, fabriek en overige rode gebouwen staan er hetzelfde bij sinds de jaren 1930, toen de mijnen sloten en de mijnwerkers de plaats terstond verlieten. Goed om te weten: als het om de plaats of de rivier gaat wordt een i gebruikt, alles wat met het mijnbedrijf te maken heeft, heet Kennecot. Wil je met de auto of camper? Lees dan goed de info onder het kopje 'Vervoer'. Er vertrekken ook vliegtuigjes vanuit Chitina.

Bezienswaardigheden & activiteiten

McCarthy Road

Wanneer je Kennicott rijdend bezoekt, zijn er langs de McCarthy Road diverse plekken te vinden die de moeite waard zijn om even te stoppen. Een voorbeeld is de Kuskulana Bridge over de Kuskulana-rivier. Even verderop is nog een brug te vinden, ditmaal over de Gilahina-rivier. Hier ligt een nog zichtbaar deel van de oude spoorlijn die tijdens de hoogtijdagen van de mijnbouw veelvuldig in gebruik was. Je kunt niet met het eigen vervoer tot in Kennicott of het nabijgelegen plaatsje McCarthy komen. Vanaf het einde van de McCarthy Road is het mogelijk te voet, fiets of per shuttlebus verder de omgeving te verkennen.

Kuskulana-rivier McCarthy Road Alaska

Kennecott Visitor Center

Veel van de gebouwen in de Kennecott Mill Town verkeren in vervallen staat en staan al zestig jaar leeg. De National Park Service zorgt samen met de lokale bevolking voor restauratie en behoud van de gebouwen. Enkele gebouwen zijn al opgeknapt, aan andere wordt nog steeds gewerkt. In de general store is het bezoekerscentrum gevestigd (geopend van begin juni tot begin september). Er zijn (wandel)kaarten en brochures verkrijgbaar en het is mogelijk deel te nemen aan ranger-activiteiten zoals natuurwandelingen. Ook is er informatie over tours.

Kennecott Visitor Center

McCarthy-Kennicott Museum

Bezoek dit museum voor een kijkje in de geschiedenis van McCarthy en Kennicott. Je vindt er foto's, documenten, voorwerpen en kaarten. Het museum bevindt zich in het oude spoorwegdepot en is vanaf Memorial Day (laatste maandag van mei) tot aan het winterseizoen dagelijks geopend.

Kennicott mijnen in Alaska

Vervoer

Kennicott is bereikbaar via een air taxi of shuttlebus vanuit Chitina. De enige toegangsweg over land is de McCarthy Road, een gravelweg dwars door het Wrangell-St Elias National Park and Preserve. De weg eindigt bij de Kennicott-rivier vlak voor McCarthy. McCarthy en de historische mijnplaats Kennicott liggen aan de andere kant en zijn bereikbaar via een voetgangersbrug. Let op! Camperverhuurders verbieden het om de McCarthy Road naar Kennicott en McCarthy te rijden. Wil je met de auto? Laat je dan goed informeren over het beleid van de autoverhuurder, wegcondities en nuttige verzekeringen (bijvoorbeeld een eigenrisicoverzekering).

De snelste en gemakkelijkste manier om naar McCarthy/Kennicott in Wrangell-St. Elias National Park te gaan, is per airtaxi vanuit Chitina. Je vliegt dan op één dag heen en terug. Een vlucht boek je bij bijvoorbeeld Wrangell Mountain Air of McCarthy Air. Ook rijden er shuttlebussen over de McCarthy Road. Deze kun je van tevoren reserveren bij bijvoorbeeld Kennicott Shuttle en Wrangell-St. Elias Tours. Air taxi's, chartervluchten (vaak iets duurder) en bussen vertrekken ook vanuit bijvoorbeeld Glenallen en Anchorage.

Klimaat

Bovenstaande klimaatgegevens zijn historische gemiddelden voor de plek op de kaart. Het weer is onvoorspelbaar, deze gegevens dienen dan ook puur als indicatie.

In het gebied waar Kennicott ligt, heerst een landklimaat. Dit houdt in dat de zomers redelijk hoge temperaturen kennen (tot 25 graden) en de winters erg koud kunnen zijn met dagtemperaturen die niet boven het nulpunt uitkomen. De zomers zijn erg kort, in augustus valt de herfst in en in september kan het al tien graden kouder zijn dan in juli. De periode van juni tot en met augustus is de meest gunstige periode om een bezoek te brengen aan Kennicott en omstreken.

Geschiedenis

De geschiedenis van de Kennicott Mines begint in de zomer van 1900, wanneer twee goudzoekers diep de wildernis in trekken op zoek naar goud. In plaats van goud stuiten ze op enorme stukken groene rots. Wanneer ze dichterbij komen, blijken ze een van de rijkste koperaderen ooit te hebben ontdekt. In 1901 wordt Stephen Birch naar het gebied gestuurd om te kijken om hoeveel koper het precies gaat en hoe het gewonnen kan worden. Het bericht komt terecht bij twee van de rijkste families van Amerika - de Morgans en de Guggenheims - en zij kopen de rechten van het gebied, bouwen een spoorweg en stichten de Kennecott Copper Corporation. De naam van de coöperatie bevat overigens een spelfout. De naastgelegen rivier en de gletsjer heten de Kennicott-rivier en de Kennicott-gletsjer (met 'i'), zo genoemd naar de vroege ontdekkingsreiziger Robert Kennicott. Het verhaal gaat dat niemand de rijke eigenaren durfde te vertellen dat de naam van hun onderneming verkeerd gespeld was.

In een omtrek van vijf kilometer gaan er vijf mijnen open waar gedolven kan worden: Bonanza, Jumbo, Mother Lode, Erie and Glacier. Er komen in totaal rond de 600 mensen te werken en te wonen. Bijna alle gebouwen zijn in een opvallende rode kleur geverfd, toentertijd de goedkoopste verfkleur. Omdat het een bedrijfswoonplaats is, gelden er strenge regels. Om deze reden ontstaat er een paar kilometer verderop een andere plaats, het wetteloze McCarthy. Hier worden bars, bordelen en gokhallen geopend. Op het hoogtepunt van de mijnactiviteiten leven er 800 mensen in beide plaatsen.

De mijnen zijn 37 jaar lang zeer actief, maar dan stort de prijs van koper als gevolg van de Depressie. In november 1938 vertrekt de trein met de laatste mijnwerkers. De spoorweg wordt voorgoed gesloten en de dorpen worden zo goed als verlaten. Vanaf de jaren zeventig en tachtig weten toeristen hun weg naar de ghost town te vinden, waar documenten en werktuigen nog precies liggen waar de werkers ze uit hun handen lieten vallen. Sinds 1986 wordt het mijngebied officieel aangemerkt als een National Historic Landmark.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan