Toen was er nog maar één…

De overwinning van Trump in Indiana was de genadeklap voor senator Ted Cruz, die de handdoek in de ring gooide. Een dag later volgde de kansloze gouverneur John Kasich. Van beiden werd verwacht dat ze het in Indiana redelijk zouden doen: Cruz omdat zijn conservatieve boodschap zou aanslaan bij de gelijkgestemde bevolking, Kasich omdat hij er als gouverneur van het naastgelegen Ohio redelijk bekend is.

Niks daarvan, Trump won met ruim 53% en heeft daarmee zoveel gedelegeerden binnengehaald – 1047 van de 1237 die nodig zijn – dat hij vrijwel zeker de buit binnen heeft. Alle strategieën om dat te voorkomen kunnen weer de la in. Geen contested convention dus waar een andere kandidaat kan worden gekozen; als kanshebbers werden Kasich en Paul Ryan genoemd en eventjes zelfs – als een soort konijn uit de hoge hoed – Mitt Romney (de gesneuvelde presidentskandidaat uit 2012).

De leiding van de Grand Old Party heeft zich inmiddels – waarschijnlijk knarsetandend – neergelegd bij het onvermijdelijke en Trump als kandidaat geaccepteerd. Niet alle Republikeinen doen dat trouwens, vader en zoon Bush zullen hem niet endorsen, hebben ze al laten weten. Het zal de meeste kiezers vermoedelijk niets kunnen schelen wat dergelijke partijprominenten ervan vinden. ‘De mensen stemmen op de persoon, niet op de partij,’ zei Trump onlangs in een interview. Daar heeft hij hoogstwaarschijnlijk gelijk in.

Inmiddels is hij bezig een gematigder toon aan te slaan om presidentiëler over te komen. Zo is zijn ex-concurrent lyin’ Ted nu ineens a tough, smart guy and he’s got an amazing future ahead of him. Mexicanen en andere Latino’s zijn veranderd van criminals and rapists in hard working Americans. Enzovoort; in november zullen we zien hoe goed het geheugen is van de aangesproken kiezersgroepen. Ook ontvouwt hij in toespraken een eerste – vooralsnog tamelijk onduidelijke – schets van het beleid dat hem voor ogen staat.

Het verbaast een beetje dat zoveel analisten en deskundigen Trump en zijn boodschap zo lang zijn blijven onderschatten. Terwijl bij veel eerdere primaries al was gebleken dat de economie hét thema is dat de mensen aanspreekt – banenverlies door concurrentie uit lagelonenlanden, te weinig inkomen om van rond te komen – werd steeds maar weer benadrukt dat, ook in Indiana, de religieus-conservatieve boodschap van Cruz het best zou aanslaan. En dat terwijl Indiana een van de staten in de rust belt is, met kwakkelende en verouderde industrie die het amper kan bolwerken tegen goedkoper en efficiënter producerende fabrieken in Azië. Niet zo onlogisch dat iemand die aankondigt dat hij daar wat aan zal doen succes heeft. De Democraat Sanders heeft succes door dezelfde sentimenten aan te spreken: het moet anders met de economie, het grootkapitaal moet worden aangepakt. En ook Sanders won met die boodschap in Indiana.

We krijgen vanaf nu een ‘echte’ verkiezingscampagne tussen Trump en (waarschijnlijk) Hillary Clinton. Ga er maar van uit dat alle beledigingen en scheldpartijen die ‘The Donald’ tot dusverre heeft laten horen klein bier zijn in vergelijking met wat we de komende maanden gaan meemaken. En hoewel Clinton al heeft laten blijken behoorlijk goed van zich af te kunnen bijten, is Trump in zo’n straatgevecht ongetwijfeld beter, dat wil zeggen nóg grover, wat hem nóg meer (gratis!) publiciteit oplevert. Om het op z’n Amerikaans te zeggen: You ain’t seen nothing yet!